Polish edit

Etymology edit

From szastać +‎ -nąć.

Pronunciation edit

Verb edit

szastnąć pf (imperfective szastać)

  1. (intransitive) to rustle, to rasp
    Synonym: szurnąć

Conjugation edit

Conjugation of szastnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive szastnąć
future tense 1st szastnę szastniemy
2nd szastniesz szastniecie
3rd szastnie szastną
impersonal szastnie się
past tense 1st szastnąłem,
-(e)m szastnął
szastnęłam,
-(e)m szastnęła
szastnęłom,
-(e)m szastnęło
szastnęliśmy,
-(e)śmy szastnęli
szastnęłyśmy,
-(e)śmy szastnęły
2nd szastnąłeś,
-(e)ś szastnął
szastnęłaś,
-(e)ś szastnęła
szastnęłoś,
-(e)ś szastnęło
szastnęliście,
-(e)ście szastnęli
szastnęłyście,
-(e)ście szastnęły
3rd szastnął szastnęła szastnęło szastnęli szastnęły
impersonal szastnięto
conditional 1st szastnąłbym,
bym szastnął
szastnęłabym,
bym szastnęła
szastnęłobym,
bym szastnęło
szastnęlibyśmy,
byśmy szastnęli
szastnęłybyśmy,
byśmy szastnęły
2nd szastnąłbyś,
byś szastnął
szastnęłabyś,
byś szastnęła
szastnęłobyś,
byś szastnęło
szastnęlibyście,
byście szastnęli
szastnęłybyście,
byście szastnęły
3rd szastnąłby,
by szastnął
szastnęłaby,
by szastnęła
szastnęłoby,
by szastnęło
szastnęliby,
by szastnęli
szastnęłyby,
by szastnęły
impersonal szastnięto by
imperative 1st niech szastnę szastnijmy
2nd szastnij szastnijcie
3rd niech szastnie niech szastną
anterior adverbial participle szastnąwszy
verbal noun szastnięcie

Further reading edit

  • szastnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szastnąć in Polish dictionaries at PWN