sztych

Polish

Etymology

Borrowed from German Stich, from Middle High German stich, from Old High German stih.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂtɨx/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨx
• Syllabification: sztych

Noun

sztych m inan

1. point (sharp end of a weapon)

   Synonym: szpic

2. stab, prick (action of hitting with a sharp weapon)
3. (art) engraving, etching
4. (card games) trick

   Synonyms: lewa, wziątka

Declension

Declension of sztych

	singular	plural
nominative	sztych	sztychy
genitive	sztychu	sztychów
dative	sztychowi	sztychom
accusative	sztych	sztychy
instrumental	sztychem	sztychami
locative	sztychu	sztychach
vocative	sztychu	sztychy

Further reading

• sztych in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztych in Polish dictionaries at PWN