tangconstructie

Dutch

Etymology

Compound of tang (“pair of tongs, pliers”) +‎ constructie (“construct”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɑŋ.kɔnˌstrʏk.si/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: tang‧con‧struc‧tie

Noun

tangconstructie f (plural tangconstructies)

1. (grammar) A grammatical construct, common in Dutch and German, in which separable elements of the same word or phrase are placed apart, potentially spanning many words; a sentence brace.

   Tangconstructies, waar ik een rothekel aan heb, zijn in het alom geroemde werk van deze schrijver schering en inslag.

   Sentence braces, which I absolutely despise, appear in the universally praised work of this writer in excess and abundance.