tatoeëren

Dutch

tatoeëren

Pronunciation

• IPA^(key): /tɑtuˈeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ta‧toe‧ë‧ren

Verb

tatoeëren

1. to tattoo (to apply a tattoo)

Conjugation

Conjugation of tatoeëren (weak)
infinitive	tatoeëren
past singular	tatoeëerde
past participle	getatoeëerd
infinitive	tatoeëren
gerund	tatoeëren n
	present tense	past tense
1st person singular	tatoeëer	tatoeëerde
2nd person sing. (jij)	tatoeëert, tatoeëer2	tatoeëerde
2nd person sing. (u)	tatoeëert	tatoeëerde
2nd person sing. (gij)	tatoeëert	tatoeëerde
3rd person singular	tatoeëert	tatoeëerde
plural	tatoeëren	tatoeëerden
subjunctive sing.1	tatoeëre	tatoeëerde
subjunctive plur.1	tatoeëren	tatoeëerden
imperative sing.	tatoeëer
imperative plur.1	tatoeëert
participles	tatoeërend	getatoeëerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.