Polish edit

Etymology edit

Onomatopoeic.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /trajˈkɔ.tat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: traj‧ko‧tać

Verb edit

trajkotać impf (perfective zatrajkotać)

  1. (intransitive, colloquial) to chatter, to jabber
    Synonyms: paplać, gadać, terkotać, pleść, bajtlować
  2. (intransitive, colloquial) to clatter, to rattle
    Synonyms: terkotać, grzechotać

Conjugation edit

Conjugation of trajkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trajkotać
present tense 1st trajkoczę trajkoczemy
2nd trajkoczesz trajkoczecie
3rd trajkocze trajkoczą
impersonal trajkocze się
past tense 1st trajkotałem,
-(e)m trajkotał
trajkotałam,
-(e)m trajkotała
trajkotałom,
-(e)m trajkotało
trajkotaliśmy,
-(e)śmy trajkotali
trajkotałyśmy,
-(e)śmy trajkotały
2nd trajkotałeś,
-(e)ś trajkotał
trajkotałaś,
-(e)ś trajkotała
trajkotałoś,
-(e)ś trajkotało
trajkotaliście,
-(e)ście trajkotali
trajkotałyście,
-(e)ście trajkotały
3rd trajkotał trajkotała trajkotało trajkotali trajkotały
impersonal trajkotano
future tense 1st będę trajkotał,
będę trajkotać
będę trajkotała,
będę trajkotać
będę trajkotało,
będę trajkotać
będziemy trajkotali,
będziemy trajkotać
będziemy trajkotały,
będziemy trajkotać
2nd będziesz trajkotał,
będziesz trajkotać
będziesz trajkotała,
będziesz trajkotać
będziesz trajkotało,
będziesz trajkotać
będziecie trajkotali,
będziecie trajkotać
będziecie trajkotały,
będziecie trajkotać
3rd będzie trajkotał,
będzie trajkotać
będzie trajkotała,
będzie trajkotać
będzie trajkotało,
będzie trajkotać
będą trajkotali,
będą trajkotać
będą trajkotały,
będą trajkotać
impersonal będzie trajkotać się
conditional 1st trajkotałbym,
bym trajkotał
trajkotałabym,
bym trajkotała
trajkotałobym,
bym trajkotało
trajkotalibyśmy,
byśmy trajkotali
trajkotałybyśmy,
byśmy trajkotały
2nd trajkotałbyś,
byś trajkotał
trajkotałabyś,
byś trajkotała
trajkotałobyś,
byś trajkotało
trajkotalibyście,
byście trajkotali
trajkotałybyście,
byście trajkotały
3rd trajkotałby,
by trajkotał
trajkotałaby,
by trajkotała
trajkotałoby,
by trajkotało
trajkotaliby,
by trajkotali
trajkotałyby,
by trajkotały
impersonal trajkotano by
imperative 1st niech trajkoczę trajkoczmy
2nd trajkocz trajkoczcie
3rd niech trajkocze niech trajkoczą
active adjectival participle trajkoczący trajkocząca trajkoczące trajkoczący trajkoczące
contemporary adverbial participle trajkocząc
verbal noun trajkotanie

or:

Conjugation of trajkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trajkotać
present tense 1st trajkocę trajkocemy
2nd trajkocesz trajkocecie
3rd trajkoce trajkocą
impersonal trajkoce się
past tense 1st trajkotałem,
-(e)m trajkotał
trajkotałam,
-(e)m trajkotała
trajkotałom,
-(e)m trajkotało
trajkotaliśmy,
-(e)śmy trajkotali
trajkotałyśmy,
-(e)śmy trajkotały
2nd trajkotałeś,
-(e)ś trajkotał
trajkotałaś,
-(e)ś trajkotała
trajkotałoś,
-(e)ś trajkotało
trajkotaliście,
-(e)ście trajkotali
trajkotałyście,
-(e)ście trajkotały
3rd trajkotał trajkotała trajkotało trajkotali trajkotały
impersonal trajkotano
future tense 1st będę trajkotał,
będę trajkotać
będę trajkotała,
będę trajkotać
będę trajkotało,
będę trajkotać
będziemy trajkotali,
będziemy trajkotać
będziemy trajkotały,
będziemy trajkotać
2nd będziesz trajkotał,
będziesz trajkotać
będziesz trajkotała,
będziesz trajkotać
będziesz trajkotało,
będziesz trajkotać
będziecie trajkotali,
będziecie trajkotać
będziecie trajkotały,
będziecie trajkotać
3rd będzie trajkotał,
będzie trajkotać
będzie trajkotała,
będzie trajkotać
będzie trajkotało,
będzie trajkotać
będą trajkotali,
będą trajkotać
będą trajkotały,
będą trajkotać
impersonal będzie trajkotać się
conditional 1st trajkotałbym,
bym trajkotał
trajkotałabym,
bym trajkotała
trajkotałobym,
bym trajkotało
trajkotalibyśmy,
byśmy trajkotali
trajkotałybyśmy,
byśmy trajkotały
2nd trajkotałbyś,
byś trajkotał
trajkotałabyś,
byś trajkotała
trajkotałobyś,
byś trajkotało
trajkotalibyście,
byście trajkotali
trajkotałybyście,
byście trajkotały
3rd trajkotałby,
by trajkotał
trajkotałaby,
by trajkotała
trajkotałoby,
by trajkotało
trajkotaliby,
by trajkotali
trajkotałyby,
by trajkotały
impersonal trajkotano by
imperative 1st niech trajkocę trajkoczmy
2nd trajkocz trajkoczcie
3rd niech trajkoce niech trajkocą
active adjectival participle trajkocący trajkocąca trajkocące trajkocący trajkocące
contemporary adverbial participle trajkocąc
verbal noun trajkotanie

Further reading edit

  • trajkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trajkotać in Polish dictionaries at PWN