Alternative forms
edit
Etymology
edit
From Middle English trial or Anglo-Norman trial (“act of trying, testing”).
Pronunciation
edit
triail (present analytic triaileann, future analytic triailfidh, verbal noun triail, past participle triailte)
- try, test
- (law) try
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
triailim
|
triaileann tú; triailir†
|
triaileann sé, sí
|
triailimid
|
triaileann sibh
|
triaileann siad; triailid†
|
a thriaileann; a thriaileas / a dtriaileann*; a dtriaileas*
|
triailtear
|
past
|
thriail mé; thriaileas
|
thriail tú; thriailis
|
thriail sé, sí
|
thriaileamar; thriail muid
|
thriail sibh; thriaileabhair
|
thriail siad; thriaileadar
|
a thriail / ar thriail*
|
triaileadh
|
past habitual
|
thriailinn / dtriailinn‡‡
|
thriailteá / dtriailteᇇ
|
thriaileadh sé, sí / dtriaileadh sé, s퇇
|
thriailimis; thriaileadh muid / dtriailimis‡‡; dtriaileadh muid‡‡
|
thriaileadh sibh / dtriaileadh sibh‡‡
|
thriailidís; thriaileadh siad / dtriailidís‡‡; dtriaileadh siad‡‡
|
a thriaileadh / a dtriaileadh*
|
thriailtí / dtriailt퇇
|
future
|
triailfidh mé; triailfead
|
triailfidh tú; triailfir†
|
triailfidh sé, sí
|
triailfimid; triailfidh muid
|
triailfidh sibh
|
triailfidh siad; triailfid†
|
a thriailfidh; a thriailfeas / a dtriailfidh*; a dtriailfeas*
|
triailfear
|
conditional
|
thriailfinn / dtriailfinn‡‡
|
thriailfeá / dtriailfeᇇ
|
thriailfeadh sé, sí / dtriailfeadh sé, s퇇
|
thriailfimis; thriailfeadh muid / dtriailfimis‡‡; dtriailfeadh muid‡‡
|
thriailfeadh sibh / dtriailfeadh sibh‡‡
|
thriailfidís; thriailfeadh siad / dtriailfidís‡‡; dtriailfeadh siad‡‡
|
a thriailfeadh / a dtriailfeadh*
|
thriailfí / dtriailf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go dtriaile mé; go dtriailead†
|
go dtriaile tú; go dtriailir†
|
go dtriaile sé, sí
|
go dtriailimid; go dtriaile muid
|
go dtriaile sibh
|
go dtriaile siad; go dtriailid†
|
—
|
go dtriailtear
|
past
|
dá dtriailinn
|
dá dtriailteá
|
dá dtriaileadh sé, sí
|
dá dtriailimis; dá dtriaileadh muid
|
dá dtriaileadh sibh
|
dá dtriailidís; dá dtriaileadh siad
|
—
|
dá dtriailtí
|
imperative
|
triailim
|
triail
|
triaileadh sé, sí
|
triailimis
|
triailigí; triailidh†
|
triailidís
|
—
|
triailtear
|
verbal noun
|
triail
|
past participle
|
triailte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
edit
Derived terms
edit
triail f (genitive singular trialach, nominative plural trialacha)
- verbal noun of triail
- trial, test
- (law) trial
Declension
edit
Synonyms
edit
Derived terms
edit
- atriail (“retrial; repeated trials”)
- trialach (“trial, experimental, tentative”)
Mutation
edit
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
triail
|
thriail
|
dtriail
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
References
edit
- ^ de Bhaldraithe, Tomás (1975) The Irish of Cois Fhairrge, Co. Galway: A Phonetic Study, Dublin Institute for Advanced Studies, page 44