twardogłowy

Polish

Etymology

From twardy +‎ -o- +‎ głowa +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /tfar.dɔˈɡwɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: twar‧do‧gło‧wy

Adjective

twardogłowy (not comparable, no derived adverb)

1. diehard
2. (ichthyology) hardhead

Declension

Declension of twardogłowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	twardogłowy		twardogłowa	twardogłowe	twardogłowi	twardogłowe
genitive	twardogłowego		twardogłowej	twardogłowego	twardogłowych
dative	twardogłowemu		twardogłowej	twardogłowemu	twardogłowym
accusative	twardogłowego	twardogłowy	twardogłową	twardogłowe	twardogłowych	twardogłowe
instrumental	twardogłowym		twardogłową	twardogłowym	twardogłowymi
locative	twardogłowym		twardogłowej	twardogłowym	twardogłowych

Noun

twardogłowy m pers

1. (colloquial, politics) hard-liner (representative of the orthodox, unreformed faction of a party)

Declension

Declension of twardogłowy

	singular	plural
nominative	twardogłowy	twardogłowi
genitive	twardogłowego	twardogłowych
dative	twardogłowemu	twardogłowym
accusative	twardogłowego	twardogłowych
instrumental	twardogłowym	twardogłowymi
locative	twardogłowym	twardogłowych
vocative	twardogłowy	twardogłowi

Further reading

• twardogłowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• twardogłowy in Polish dictionaries at PWN