tweekleurig

Dutch

Etymology

From twee +‎ kleur +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌtʋeːˈkløː.rəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: twee‧kleu‧rig
• Rhymes: -øːrəx

Adjective

tweekleurig (not comparable)

1. two-coloured, bicolour

Declension

Declension of tweekleurig
uninflected	tweekleurig
inflected	tweekleurige
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		tweekleurig
indefinite	m./f. sing.	tweekleurige
	n. sing.	tweekleurig
	plural	tweekleurige
definite		tweekleurige
partitive		tweekleurigs

Derived terms

• tweekleurig springzaad

 

Related terms

• tweekleur