uczenie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧cze‧nie

Etymology 1

Inherited from Old Polish uczenie, from Proto-Slavic *učenьje. By surface analysis, uczyć +‎ -enie.

Noun

uczenie n

1. verbal noun of uczyć

Declension

Declension of uczenie

	singular
nominative	uczenie
genitive	uczenia
dative	uczeniu
accusative	uczenie
instrumental	uczeniem
locative	uczeniu
vocative	uczenie

Etymology 2

From uczony +‎ -ie.

Adverb

uczenie (comparative bardziej uczenie, superlative najbardziej uczenie)

1. in a scholarly manner

Further reading

• uczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uczenie in Polish dictionaries at PWN