uitnemend

Dutch

Etymology

From uitnemen.

Pronunciation 1

• IPA^(key): /œy̯tˈneːmənt/
• Hyphenation: uit‧ne‧mend

Adjective

uitnemend (comparative uitnemender, superlative uitnemendst)

1. (dated) excellent, outstanding, elevated
2. (dated) extraordinary, exceptional, to a high degree

Inflection

Declension of uitnemend
uninflected	uitnemend
inflected	uitnemende
comparative	uitnemender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		uitnemend	uitnemender	het uitnemendst het uitnemendste
indefinite	m./f. sing.	uitnemende	uitnemendere	uitnemendste
	n. sing.	uitnemend	uitnemender	uitnemendste
	plural	uitnemende	uitnemendere	uitnemendste
definite		uitnemende	uitnemendere	uitnemendste
partitive		uitnemends	uitnemenders	—

Synonyms

• uitstekend, voortreffelijk

Pronunciation 2

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌneːmənt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧ne‧mend

Participle

uitnemend

1. present participle of uitnemen

Inflection

Declension of uitnemend
uninflected	uitnemend
inflected	uitnemende
		positive
predicative/adverbial		uitnemend uitnemende
indefinite	m./f. sing.	uitnemende
	n. sing.	uitnemend
	plural	uitnemende
definite		uitnemende
partitive		uitnemends