vastklampen

Dutch

Etymology

From vast +‎ klampen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vast‧klam‧pen

Verb

vastklampen

1. (transitive) to clamp, to fasten or hold together with a clamp

   Technisch gezien bestaat de opbouw van een beschoeiing uit schotten die worden vastgeklampt door palen.

   Technically speaking, the structure of a revetment consists of partitions that are held in place by piles.

2. (reflexive) to cling to

   Het kind klampte zich aan zijn moeder vast.

   The child clung to his mother.

Conjugation

Conjugation of vastklampen (weak, separable)
infinitive	vastklampen
past singular	klampte vast
past participle	vastgeklampt
infinitive	vastklampen
gerund	vastklampen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	klamp vast	klampte vast	vastklamp	vastklampte
2nd person sing. (jij)	klampt vast, klamp vast2	klampte vast	vastklampt	vastklampte
2nd person sing. (u)	klampt vast	klampte vast	vastklampt	vastklampte
2nd person sing. (gij)	klampt vast	klampte vast	vastklampt	vastklampte
3rd person singular	klampt vast	klampte vast	vastklampt	vastklampte
plural	klampen vast	klampten vast	vastklampen	vastklampten
subjunctive sing.1	klampe vast	klampte vast	vastklampe	vastklampte
subjunctive plur.1	klampen vast	klampten vast	vastklampen	vastklampten
imperative sing.	klamp vast
imperative plur.1	klampt vast
participles	vastklampend	vastgeklampt
1) Archaic. 2) In case of inversion.