vertibilis
Latin edit
Etymology edit
From vertō (“I turn”) + -bilis (“-able”, “able to be —”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /u̯erˈti.bi.lis/, [u̯ɛrˈt̪ɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /verˈti.bi.lis/, [verˈt̪iːbilis]
Adjective edit
vertibilis (neuter vertibile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | vertibilis | vertibile | vertibilēs | vertibilia | |
Genitive | vertibilis | vertibilium | |||
Dative | vertibilī | vertibilibus | |||
Accusative | vertibilem | vertibile | vertibilēs vertibilīs |
vertibilia | |
Ablative | vertibilī | vertibilibus | |||
Vocative | vertibilis | vertibile | vertibilēs | vertibilia |
Descendants edit
References edit
- vertibilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vertĭbĭlis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1,663/3.