viljarunni
Ingrian
editEtymology
editFrom vilja (“grain”) + runni (“heap”).
Pronunciation
edit- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋiljɑˌrunːi/, [ˈʋilʲːəˌrunʲː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋiljɑˌrunːi/, [ˈʋilʲjɑˌrunːi]
- Rhymes: -unʲː, -unːi
- Hyphenation: vil‧ja‧run‧ni
Noun
editviljarunni
Declension
editDeclension of viljarunni (type 5/vahti, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | viljarunni | viljarunnit |
genitive | viljarunnin | viljarunniin, viljarunniloin |
partitive | viljarunnia | viljarunnija, viljarunniloja |
illative | viljarunnii | viljarunnii, viljarunniloihe |
inessive | viljarunniis | viljarunniis, viljarunnilois |
elative | viljarunnist | viljarunniist, viljarunniloist |
allative | viljarunnille | viljarunniille, viljarunniloille |
adessive | viljarunniil | viljarunniil, viljarunniloil |
ablative | viljarunnilt | viljarunniilt, viljarunniloilt |
translative | viljarunniks | viljarunniiks, viljarunniloiks |
essive | viljarunninna, viljarunniin | viljarunniinna, viljarunniloinna, viljarunniin, viljarunniloin |
exessive1) | viljarunnint | viljarunniint, viljarunniloint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References
edit- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 492