virtude

GalicianEdit

Alternative formsEdit

EtymologyEdit

Since the 13th century. From a semi-learned alteration of From Old Galician-Portuguese vertude (based on its etymology), from Latin virtūtem, accusative singular of virtūs (manliness; virtue).

PronunciationEdit

  • IPA(key): [biɾˈtuðɪ], [biɾˈtu]

NounEdit

virtude f (plural virtudes)

  1. virtue, quality
    Synonym: propiedade
  2. virtue (excellence in morals)
  3. (archaic) miracle, divine intervention

ReferencesEdit

  • vertude” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • virtude” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • virtude” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • virtude” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

PortugueseEdit

 
Portuguese Wikipedia has an article on:
Wikipedia pt

EtymologyEdit

From a semi-learned alteration of Old Galician-Portuguese vertude (based on its etymology), from Latin virtūtem (manliness; virtue), from vir (man), from Proto-Indo-European *wiHrós.

PronunciationEdit

 

  • Rhymes: (Brazil) -ud͡ʒi, (Portugal) -udɨ
  • Hyphenation: vir‧tu‧de

NounEdit

virtude f (plural virtudes)

  1. (uncountable) virtue (excellence in morals)
  2. (philosophy, theology) virtue (each of several qualities held to be particularly important)
  3. (angelology) virtue (angelic creature of the second sphere)

Coordinate termsEdit

Derived termsEdit

Related termsEdit