vrijgezel
Dutch edit
Etymology edit
Univerbation of vrij (“free, unbound”) + gezel (“companion, mate”).
Pronunciation edit
Noun edit
vrijgezel m (plural vrijgezellen, diminutive vrijgezelletje n, feminine vrijgezellin)
Synonyms edit
Antonyms edit
Derived terms edit
- vrijgezellenbelasting
- vrijgezellenbestaan
- vrijgezellenfeest
- vrijgezellenflat
- vrijgezellenfuif
- vrijgezellenleven
- vrijgezellentijd
- vrijgezelsdag
- vrijgezelsgeld
Adjective edit
vrijgezel (not comparable)
Inflection edit
| Inflection of vrijgezel | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | vrijgezel | |||
| inflected | vrijgezelle | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | vrijgezel | |||
| indefinite | m./f. sing. | vrijgezelle | ||
| n. sing. | vrijgezel | |||
| plural | vrijgezelle | |||
| definite | vrijgezelle | |||
| partitive | ||||