vuurrood

Dutch

Etymology

Compound of vuur (“fire”) +‎ rood (“red”).

Pronunciation

• IPA^(key): /vyːˈroːt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vuur‧rood

Adjective

vuurrood (comparative vuurroder, superlative vuurroodst)

1. scarlet (often of facial colours, e.g. due to blushing or anger)

Inflection

Declension of vuurrood
uninflected	vuurrood
inflected	vuurrode
comparative	vuurroder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vuurrood	vuurroder	het vuurroodst het vuurroodste
indefinite	m./f. sing.	vuurrode	vuurrodere	vuurroodste
	n. sing.	vuurrood	vuurroder	vuurroodste
	plural	vuurrode	vuurrodere	vuurroodste
definite		vuurrode	vuurrodere	vuurroodste
partitive		vuurroods	vuurroders	—