waarachtig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch waerachtich. Equivalent to waar +‎ -achtig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌʋaːˈrɑx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: waar‧ach‧tig
• Rhymes: -ɑxtəx

Adjective

waarachtig (comparative waarachtiger, superlative waarachtigst)

1. true, genuine, real
2. sincere, reliable

Declension

Declension of waarachtig
uninflected	waarachtig
inflected	waarachtige
comparative	waarachtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		waarachtig	waarachtiger	het waarachtigst het waarachtigste
indefinite	m./f. sing.	waarachtige	waarachtigere	waarachtigste
	n. sing.	waarachtig	waarachtiger	waarachtigste
	plural	waarachtige	waarachtigere	waarachtigste
definite		waarachtige	waarachtigere	waarachtigste
partitive		waarachtigs	waarachtigers	—

Synonyms

• wezenlijk, echt

Derived terms

• waarachtigheid

Adverb

waarachtig

1. verily, really

Interjection

waarachtig

1. verily, truly

   Jezus antwoordde: ‘Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest.

   Jesus answered: Verily, I assure you: no one can enter the kingdom of God, unless he is born out of water and Spirit.

2. holy smokes, bugger me backwards

Descendants

• Afrikaans: wragtig
• Negerhollands: waarachtig, waeragtig