Polish

edit

Etymology

edit

From warczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

warknąć pf (imperfective warczeć)

  1. (intransitive) to gnarl, to growl, to snarl (to utter a deep guttural sound, as an angry animal; to give forth an angry, grumbling sound)
    Synonyms: burknąć, furknąć, zawarczeć
  2. (transitive, of a person) to snarl, growl, speak or say aggressively or angrily
    • 2018, Sarah J. Maas (translated by Marcin Mortka), Wieża Świtu[1], page 279:
      - Wynoś się! - warknął Chaol. - Bo tego pożałujesz!
      "Get out!" snarled Chaol. "Or else you'll regret this!"

Conjugation

edit
Conjugation of warknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive warknąć
future tense 1st warknę warkniemy
2nd warkniesz warkniecie
3rd warknie warkną
impersonal warknie się
past tense 1st warknąłem,
-(e)m warknął
warknęłam,
-(e)m warknęła
warknęłom,
-(e)m warknęło
warknęliśmy,
-(e)śmy warknęli
warknęłyśmy,
-(e)śmy warknęły
2nd warknąłeś,
-(e)ś warknął
warknęłaś,
-(e)ś warknęła
warknęłoś,
-(e)ś warknęło
warknęliście,
-(e)ście warknęli
warknęłyście,
-(e)ście warknęły
3rd warknął warknęła warknęło warknęli warknęły
impersonal warknięto
conditional 1st warknąłbym,
bym warknął
warknęłabym,
bym warknęła
warknęłobym,
bym warknęło
warknęlibyśmy,
byśmy warknęli
warknęłybyśmy,
byśmy warknęły
2nd warknąłbyś,
byś warknął
warknęłabyś,
byś warknęła
warknęłobyś,
byś warknęło
warknęlibyście,
byście warknęli
warknęłybyście,
byście warknęły
3rd warknąłby,
by warknął
warknęłaby,
by warknęła
warknęłoby,
by warknęło
warknęliby,
by warknęli
warknęłyby,
by warknęły
impersonal warknięto by
imperative 1st niech warknę warknijmy
2nd warknij warknijcie
3rd niech warknie niech warkną
anterior adverbial participle warknąwszy
verbal noun warknięcie

Derived terms

edit
noun
edit
adjective
noun

Further reading

edit
  • warknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • warknąć in Polish dictionaries at PWN