wederrechtelijk

Dutch

Etymology

From weder (“against”) +‎ recht (“law”) +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌʋeː.dərˈrɛx.tə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: we‧der‧rech‧te‧lijk

Adjective

wederrechtelijk (not comparable)

1. (formal, legal jargon) illegal, against the law

   Hij heeft dat geld wederrechtelijk verkregen.

   He acquired that money illegally.

Declension

Declension of wederrechtelijk
uninflected	wederrechtelijk
inflected	wederrechtelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		wederrechtelijk
indefinite	m./f. sing.	wederrechtelijke
	n. sing.	wederrechtelijk
	plural	wederrechtelijke
definite		wederrechtelijke
partitive		wederrechtelijks

Synonyms

• illegaal
• onwettig

Antonyms

• legaal