weerkaatsen
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
weerkaatsen
Inflection edit
| Conjugation of weerkaatsen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weerkaatsen | |||
| past singular | weerkaatste | |||
| past participle | weerkaatst | |||
| infinitive | weerkaatsen | |||
| gerund | weerkaatsen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | weerkaats | weerkaatste | ||
| 2nd person sing. (jij) | weerkaatst | weerkaatste | ||
| 2nd person sing. (u) | weerkaatst | weerkaatste | ||
| 2nd person sing. (gij) | weerkaatst | weerkaatste | ||
| 3rd person singular | weerkaatst | weerkaatste | ||
| plural | weerkaatsen | weerkaatsten | ||
| subjunctive sing.1 | weerkaatse | weerkaatste | ||
| subjunctive plur.1 | weerkaatsen | weerkaatsten | ||
| imperative sing. | weerkaats | |||
| imperative plur.1 | weerkaatst | |||
| participles | weerkaatsend | weerkaatst | ||
| 1) Archaic. | ||||