wonderbaar

Dutch

Etymology

From earlier wonderbaer, borrowed from German wunderbar. Equivalent to wonder +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɔn.dər.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: won‧der‧baar

Adjective

wonderbaar (comparative wonderbaarder, superlative wonderbaarst)

1. wonderful
2. marvelous
3. miraculous

Declension

Declension of wonderbaar
uninflected	wonderbaar
inflected	wonderbare
comparative	wonderbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		wonderbaar	wonderbaarder	het wonderbaarst het wonderbaarste
indefinite	m./f. sing.	wonderbare	wonderbaardere	wonderbaarste
	n. sing.	wonderbaar	wonderbaarder	wonderbaarste
	plural	wonderbare	wonderbaardere	wonderbaarste
definite		wonderbare	wonderbaardere	wonderbaarste
partitive		wonderbaars	wonderbaarders	—

Derived terms

• wonderbaarlijk

 

Descendants

• Negerhollands: wonderbaar