wuldorgimm
Old English
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editwuldorġimm m
Declension
editDeclension of wuldorgimm (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | wuldorġimm | wuldorġimmas |
accusative | wuldorġimm | wuldorġimmas |
genitive | wuldorġimmes | wuldorġimma |
dative | wuldorġimme | wuldorġimmum |
References
edit- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “WULDORĠIMM”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.