wyżywić

Polish

Etymology

From wy- +‎ żywić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈʐɨ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨvit͡ɕ
• Syllabification: wy‧ży‧wić

Verb

wyżywić pf (imperfective wyżywiać)

1. (transitive) to feed, to sustain

   Synonym: wykarmić

2. (reflexive with się) to feed off, to board (to provide oneself with meals)

Conjugation

Conjugation of wyżywić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyżywić
future tense	1st	wyżywię			wyżywimy
	2nd	wyżywisz			wyżywicie
	3rd	wyżywi			wyżywią
	impersonal	wyżywi się
past tense	1st	wyżywiłem, -(e)m wyżywił	wyżywiłam, -(e)m wyżywiła	wyżywiłom, -(e)m wyżywiło	wyżywiliśmy, -(e)śmy wyżywili	wyżywiłyśmy, -(e)śmy wyżywiły
	2nd	wyżywiłeś, -(e)ś wyżywił	wyżywiłaś, -(e)ś wyżywiła	wyżywiłoś, -(e)ś wyżywiło	wyżywiliście, -(e)ście wyżywili	wyżywiłyście, -(e)ście wyżywiły
	3rd	wyżywił	wyżywiła	wyżywiło	wyżywili	wyżywiły
	impersonal	wyżywiono
conditional	1st	wyżywiłbym, bym wyżywił	wyżywiłabym, bym wyżywiła	wyżywiłobym, bym wyżywiło	wyżywilibyśmy, byśmy wyżywili	wyżywiłybyśmy, byśmy wyżywiły
	2nd	wyżywiłbyś, byś wyżywił	wyżywiłabyś, byś wyżywiła	wyżywiłobyś, byś wyżywiło	wyżywilibyście, byście wyżywili	wyżywiłybyście, byście wyżywiły
	3rd	wyżywiłby, by wyżywił	wyżywiłaby, by wyżywiła	wyżywiłoby, by wyżywiło	wyżywiliby, by wyżywili	wyżywiłyby, by wyżywiły
	impersonal	wyżywiono by
imperative	1st	niech wyżywię			wyżywmy
	2nd	wyżyw			wyżywcie
	3rd	niech wyżywi			niech wyżywią
passive adjectival participle		wyżywiony	wyżywiona	wyżywione	wyżywieni	wyżywione
anterior adverbial participle		wyżywiwszy
verbal noun		wyżywienie

Derived terms

noun

• wyżywienie

 

Related terms

adjective

• wyżywieniowy

 

Further reading

• wyżywić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyżywić in Polish dictionaries at PWN