wydrzeć

Polish edit

From wy- +‎ drzeć.

wydrzeć pf (imperfective wydzierać)

(transitive) to tear out, to tear off
Synonyms: wyrwać, wyszarpać, oderwać
(transitive) to wrest, to seize (take by force)
Synonym: zabrać

Synonyms: see Thesaurus:kraść
(transitive) to draw out, to extract, to elicit (obtain information through force or deception)
(transitive) to wear out, to wear through (use e.g. clothing so much that a hole develops)
(reflexive with się) to wrestle free, to get away
(reflexive with się) to cry, to yell
Synonyms: krzyknąć, zawołać, wrzasnąć
(reflexive with się, of a sound) to escape, to be heard
(reflexive with się) to wear through (develop holes through extensive use)

Conjugation of wydrzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydrzeć
future tense	1^st	wydrę			wydrzemy
	2^nd	wydrzesz			wydrzecie
	3^rd	wydrze			wydrą
	impersonal	wydrze się
past tense	1^st	wydarłem, -(e)m wydarł	wydarłam, -(e)m wydarła	wydarłom, -(e)m wydarło	wydarliśmy, -(e)śmy wydarli	wydarłyśmy, -(e)śmy wydarły
	2^nd	wydarłeś, -(e)ś wydarł	wydarłaś, -(e)ś wydarła	wydarłoś, -(e)ś wydarło	wydarliście, -(e)ście wydarli	wydarłyście, -(e)ście wydarły
	3^rd	wydarł	wydarła	wydarło	wydarli	wydarły
	impersonal	wydarto
conditional	1^st	wydarłbym, bym wydarł	wydarłabym, bym wydarła	wydarłobym, bym wydarło	wydarlibyśmy, byśmy wydarli	wydarłybyśmy, byśmy wydarły
	2^nd	wydarłbyś, byś wydarł	wydarłabyś, byś wydarła	wydarłobyś, byś wydarło	wydarlibyście, byście wydarli	wydarłybyście, byście wydarły
	3^rd	wydarłby, by wydarł	wydarłaby, by wydarła	wydarłoby, by wydarło	wydarliby, by wydarli	wydarłyby, by wydarły
	impersonal	wydarto by
imperative	1^st	niech wydrę			wydrzyjmy
	2^nd	wydrzyj			wydrzyjcie
	3^rd	niech wydrze			niech wydrą
passive adjectival participle		wydarty	wydarta	wydarte	wydarci	wydarte
anterior adverbial participle		wydarłszy
verbal noun		wydarcie