Wiktionary

wypowiadacz

Polish edit

Etymology edit

From wypowiadać +‎ -acz. First attested in 1620.[1] Compare Old Polish wypowiedacz.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vɨ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: wy‧po‧wia‧dacz

Noun edit

wypowiadacz m pers

  1. (obsolete) expressor, sayer, declarer

Declension edit

Declension of wypowiadacz
singular plural
nominative wypowiadacz wypowiadacze
genitive wypowiadacza wypowiadaczy
dative wypowiadaczowi wypowiadaczom
accusative wypowiadacza wypowiadaczy
instrumental wypowiadaczem wypowiadaczami
locative wypowiadaczu wypowiadaczach
vocative wypowiadaczu wypowiadacze

Related terms edit

adjectives
nouns
verbs

References edit

  1. ^ Fabian BIRKOWSKI (1620) Kazania na swięta doroczne ... Ná swiętá przednieysze po dwoygu kazań, etc‎[1] (in Polish), W drukárni Andrzeiá Piotrkowczyká Typográphá K.I.M., page 210

Further reading edit

  • wypowiadacz in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wypowiedacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • wypowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wypowiadacz&oldid=73171721"