Old Polish edit

Etymology edit

From wy- +‎ powiedzieć. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨpɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨpɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/

Verb edit

wypowiedzieć pf (imperfective wypowiadać)

  1. to express verbally; to say; to tell about
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 3:
      Zyvoth tey blogoslavyoney dzyevyczye tobye vypovyem (reserabo)
      [Żywot tej błogosławionej dziewice tobie wypowiem (reserabo)]
  2. to explain
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXII, page 321:
      Dominus Iesus ore suo sanctissimo explicat vlg. vypovyedzyal
      [Dominus Iesus ore suo sanctissimo explicat vlg. wypowiedział]
  3. to expel
    • 1968 [Fifteenth century], Roman Laskowski, Józef Reczek, editors, Glosy polskie rękopisu Sermones de tempore et de sanctis nr. XV 32 Biblioteki OO. Dominikanów w Krakowie z drugiej połowy XV wieku[2], Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page 74:
      Nec hospitare, quia perpetue proscripti, wypowyedzany, erunt de sancta civitate
      [Nec hospitare, quia perpetue proscripti, wypowiedziani, erunt de sancta civitate]
    • 1930 [Fifteenth century], “I Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], section 22,2:
      Przikazal, abi bily sebrany wszitci wipowyedzeny (proselyti)
      [Przkazał, aby byli sebrani wszytcy wypowiedzeni (proselyti)]
    • 1962 [c. 1420], Stanisław Urbańczyk, editor, Wokabularz trydencki[4], number 414:
      Wipowedzani exul
      [Wypowiedziany exul]
  4. to exclude; to remove
    • 1930 [Fifteenth century], “II Esdr”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[5], 9, 4:
      Zatym bilo viwolano..., abi bil wypowyedzan s pospolstwa lyvda, gensze gest z iøczstwa prziszedl (ut... alienus iudicaretur a multitudine captivitatis)
      [Zatym było wywołano..., aby był wypowiedzian z pospolstwa luda, jenże jest z jęcstwa przyszedł (ut... alienus iudicaretur a multitudine captivitatis)]

Derived terms edit

adjective
nouns

Related terms edit

noun
verbs

Descendants edit

  • Polish: wypowiedzieć

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish wypowiedzieć. By surface analysis, wy- +‎ powiedzieć.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vɨ.pɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧po‧wie‧dzieć

Verb edit

wypowiedzieć pf (imperfective wypowiadać)

  1. (transitive) to voice, to utter (to express verbally)
    Synonym: wyrazić
  2. (transitive) to say out loud (to articulate orally)
    Synonym: wymówić
  3. (transitive) to terminate; to give notice (to resolve an agreement) [+dative = for whom]
    Synonym: wymówić
  4. (reflexive with się) to speak out, to speak up, to speak one's mind to air, to voice (to speak one's opinion) [+ o (locative) = about what/whom], [+ za (instrumental) = in support of what/whom], [+ przeciwko (dative) = against what/whom], [+ w (locative) = in what issue]
    Synonym: wyrazić się
  5. (reflexive with się) to air (to express oneself through some form of art) [+ przez (accusative) = by what means/through what], [+ w (locative) = in what issue]

Conjugation edit

Conjugation of wypowiedzieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypowiedzieć
future tense 1st wypowiem wypowiemy
2nd wypowiesz wypowiecie
3rd wypowie wypowiedzą
impersonal wypowie się
past tense 1st wypowiedziałem,
-(e)m wypowiedział
wypowiedziałam,
-(e)m wypowiedziała
wypowiedziałom,
-(e)m wypowiedziało
wypowiedzieliśmy,
-(e)śmy wypowiedzieli
wypowiedziałyśmy,
-(e)śmy wypowiedziały
2nd wypowiedziałeś,
-(e)ś wypowiedział
wypowiedziałaś,
-(e)ś wypowiedziała
wypowiedziałoś,
-(e)ś wypowiedziało
wypowiedzieliście,
-(e)ście wypowiedzieli
wypowiedziałyście,
-(e)ście wypowiedziały
3rd wypowiedział wypowiedziała wypowiedziało wypowiedzieli wypowiedziały
impersonal wypowiedziano
conditional 1st wypowiedziałbym,
bym wypowiedział
wypowiedziałabym,
bym wypowiedziała
wypowiedziałobym,
bym wypowiedziało
wypowiedzielibyśmy,
byśmy wypowiedzieli
wypowiedziałybyśmy,
byśmy wypowiedziały
2nd wypowiedziałbyś,
byś wypowiedział
wypowiedziałabyś,
byś wypowiedziała
wypowiedziałobyś,
byś wypowiedziało
wypowiedzielibyście,
byście wypowiedzieli
wypowiedziałybyście,
byście wypowiedziały
3rd wypowiedziałby,
by wypowiedział
wypowiedziałaby,
by wypowiedziała
wypowiedziałoby,
by wypowiedziało
wypowiedzieliby,
by wypowiedzieli
wypowiedziałyby,
by wypowiedziały
impersonal wypowiedziano by
imperative 1st niech wypowiem wypowiedzmy
2nd wypowiedz wypowiedzcie
3rd niech wypowie niech wypowiedzą
passive adjectival participle wypowiedziany wypowiedziana wypowiedziane wypowiedziani wypowiedziane
anterior adverbial participle wypowiedziawszy
verbal noun wypowiedzenie

Derived terms edit

adjective
nouns
verbs

Related terms edit

adjectives
noun
verbs

References edit

Further reading edit

  • wypowiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypowiedzieć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wypowiedzieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wypowiedzieć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • WYPOWIEDZIEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2010 April 7
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wypowiedzieć”, in Słownik języka polskiego[6]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “wypowiedzieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[7]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wypowiedzieć”, in Słownik języka polskiego[8] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 981
  • wypowiedzieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego