wypowiadawczy

Polish

Etymology

From wypowiadać +‎ -awczy. First attested in 1903.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.pɔ.vjaˈdaf.t͡ʂɨ/
• Rhymes: -aft͡ʂɨ
• Syllabification: wy‧po‧wia‧daw‧czy

Adjective

wypowiadawczy (not comparable, no derived adverb)

1. (rare, relational) utterance

   Synonyms: wypowiedzeniowy, wypowiedziowy

   środki wypowiadawcze ― means of utterance

   narracja wypowiadawcza ― narration of utterance

   podmiot wypowiadawczy ― object of utterance

Declension

Declension of wypowiadawczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wypowiadawczy		wypowiadawcza	wypowiadawcze	wypowiadawczy	wypowiadawcze
genitive	wypowiadawczego		wypowiadawczej	wypowiadawczego	wypowiadawczych
dative	wypowiadawczemu		wypowiadawczej	wypowiadawczemu	wypowiadawczym
accusative	wypowiadawczego	wypowiadawczy	wypowiadawczą	wypowiadawcze	wypowiadawczych	wypowiadawcze
instrumental	wypowiadawczym		wypowiadawczą	wypowiadawczym	wypowiadawczymi
locative	wypowiadawczym		wypowiadawczej	wypowiadawczym	wypowiadawczych

Related terms

adjectives

• wypowiadalny
• wypowiedni
• wypowiedzeniowy
• wypowiedziowy

 

nouns

• wypowiadacz
• wypowiedzenie
• wypowiedź

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• wypowiedzieć pf, wypowiadać impf

 

Further reading

• wypowiadawczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego