Polish edit

Etymology edit

From wy- +‎ sikać.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vɨˈɕi.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧si‧kać

Verb edit

wysikać pf

  1. (transitive, colloquial) to pee out
  2. (reflexive with się, colloquial) to pee, to take a leak

Conjugation edit

Conjugation of wysikać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysikać
future tense 1st wysikam wysikamy
2nd wysikasz wysikacie
3rd wysika wysikają
impersonal wysika się
past tense 1st wysikałem,
-(e)m wysikał
wysikałam,
-(e)m wysikała
wysikałom,
-(e)m wysikało
wysikaliśmy,
-(e)śmy wysikali
wysikałyśmy,
-(e)śmy wysikały
2nd wysikałeś,
-(e)ś wysikał
wysikałaś,
-(e)ś wysikała
wysikałoś,
-(e)ś wysikało
wysikaliście,
-(e)ście wysikali
wysikałyście,
-(e)ście wysikały
3rd wysikał wysikała wysikało wysikali wysikały
impersonal wysikano
conditional 1st wysikałbym,
bym wysikał
wysikałabym,
bym wysikała
wysikałobym,
bym wysikało
wysikalibyśmy,
byśmy wysikali
wysikałybyśmy,
byśmy wysikały
2nd wysikałbyś,
byś wysikał
wysikałabyś,
byś wysikała
wysikałobyś,
byś wysikało
wysikalibyście,
byście wysikali
wysikałybyście,
byście wysikały
3rd wysikałby,
by wysikał
wysikałaby,
by wysikała
wysikałoby,
by wysikało
wysikaliby,
by wysikali
wysikałyby,
by wysikały
impersonal wysikano by
imperative 1st niech wysikam wysikajmy
2nd wysikaj wysikajcie
3rd niech wysika niech wysikają
passive adjectival participle wysikany wysikana wysikane wysikani wysikane
anterior adverbial participle wysikawszy
verbal noun wysikanie

See also edit

8 Synonyms: see Thesaurus:oddawać mocz

Further reading edit

  • wysikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysikać in Polish dictionaries at PWN