See also: xuró

Asturian edit

Verb edit

xuro

  1. first-person singular present indicative of xurar

Galician edit

Etymology 1 edit

From Old Galician-Portuguese jur, from Latin jūre, iūre, ablative of iūs, with inflection later altered in Galician and Portuguese, as if a derivative of the verb xurar; compare Portuguese juro.

Pronunciation edit

Noun edit

xuro m (plural xuros)

  1. (finance, usually in the plural) interest
  2. (finance, usually in the plural) yield
  3. (now rare, law) right; possession
    • 1347, M. Romaní Martínez (ed.), La colección diplomática de Santa María de Oseira (1025-1310), IV. Santiago: Tórculo Edicións, page 207:
      que vos et todos vossos sucesores a aiades et poseiades para senpre en juro de herdade
      for you and all of your successors to have and own forever as right of heritage

References edit

  • juro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • jor” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • juro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • xuro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • xuro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • xuro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Etymology 2 edit

Verb edit

xuro

  1. first-person singular present indicative of xurar