zamieszanie

Polish

Etymology

From zamieszać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.mjɛˈʂa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: za‧mie‧sza‧nie

Noun

zamieszanie n

1. (uncountable) verbal noun of zamieszać
2. (countable) stir, commotion, chaos, ruckus (agitated disturbance or a hubbub)

   Synonyms: see Thesaurus:zamieszanie

Declension

Declension of zamieszanie

	singular	plural
nominative	zamieszanie	zamieszania
genitive	zamieszania	zamieszań
dative	zamieszaniu	zamieszaniom
accusative	zamieszanie	zamieszania
instrumental	zamieszaniem	zamieszaniami
locative	zamieszaniu	zamieszaniach
vocative	zamieszanie	zamieszania

Further reading

• zamieszanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zamieszanie in Polish dictionaries at PWN