zmówienie

Old Polish

Etymology

From zmówić +‎ -enie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zmɔːvjɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /zmovjɛɲe/

Noun

zmówienie n

1. agreement, arrangement, deal
   • 1856-1870 [1480], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 4231a:

     Nicolaus... actor contra Johannem Pyenąszek... terminum habent... pro eo, quia condictacionem al. smow[ie]nye cum olim honorabili Johanne..., homine spirituali et sterili, tamquam bona pro bonis fecisti, quod tu tamen cum homine spirituali et sterili facere non potuisti juridice

     [Nicolaus... actor contra Johannem Pieniążek... terminum habent... pro eo, quia condictacionem al. smow[ie]nie cum olim honorabili Johanne..., homine spirituali et sterili, tamquam bona pro bonis fecisti, quod tu tamen cum homine spirituali et sterili facere non potuisti juridice]

2. pronunciation
   • 1853 [1450], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 120:

     Oczecz, szyn, dwch swąthy, bog w troyczy yedyny, racz bycz sz namy y s vamy dlą thych slow szmowyenya

     [Ociec, Syn, Duch Święty, Bog w Trojcy Jedyny, racz być z nami i z wami dla tych słow zmowienia]

3. utterance; wish
   • 1930 [Fifteenth century], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 35, 20:

     Szedl Ionatas na pole podle smowyenya Dauidowa (iuxta placitum David)

     [Szedł Jonatas na pole podle smowienia Dawidowa (iuxta placitum David)]

Related terms

adjective

• zmowny

 

nouns

• zmowa
• zmówca

 

verbs

• mówić impf
• zmówić pf, zmawiać impf

 

Descendants

• Polish: zmówienie

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zmówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zmówienie. By surface analysis, zmówić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /zmuˈvjɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: zmó‧wie‧nie

Noun

zmówienie n

1. verbal noun of zmówić

Declension

Declension of zmówienie

	singular
nominative	zmówienie
genitive	zmówienia
dative	zmówieniu
accusative	zmówienie
instrumental	zmówieniem
locative	zmówieniu
vocative	zmówienie

Further reading

• zmówienie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zmowienie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zmówienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zmówienie”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 566