zwolennik

Polish

Etymology

From now obsolete zwolić +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /zvɔˈlɛn.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnɲik
• Syllabification: zwo‧len‧nik

Noun

zwolennik m pers (female equivalent zwolenniczka or (obsolete) zwolennica)

1. supporter, follower, partisan

   Synonyms: adherent, stronnik

2. proponent, advocate

   Synonym: orędownik

Declension

Declension of zwolennik

	singular	plural
nominative	zwolennik	zwolennicy/zwolenniki (deprecative)
genitive	zwolennika	zwolenników
dative	zwolennikowi	zwolennikom
accusative	zwolennika	zwolenników
instrumental	zwolennikiem	zwolennikami
locative	zwolenniku	zwolennikach
vocative	zwolenniku	zwolennicy

Derived terms

adjective

• zwolenniczy

 

noun

• zwolennictwo

 

Related terms

noun

• zwolennica

 

Further reading

• zwolennik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwolennik in Polish dictionaries at PWN