escocer
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Vulgar Latin *excocēre, from Latin excoquere, present active infinitive of excoquō.
Pronunciation edit
Verb edit
escocer (first-person singular present escozo, first-person singular preterite escocín, past participle escocido)
- to boil briefly
Conjugation edit
Conjugation of escocer (c-z alternation)
Related terms edit
References edit
- “escocer” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “escocer” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “escocer” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Spanish edit
Etymology edit
Inherited from Latin excoquere, from ex + coquō.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Spain) /eskoˈθeɾ/ [es.koˈθeɾ]
- IPA(key): (Latin America) /eskoˈseɾ/ [es.koˈseɾ]
- Rhymes: -eɾ
- Syllabification: es‧co‧cer
Verb edit
escocer (first-person singular present escuezo, first-person singular preterite escocí, past participle escocido)
- to sting, to smart
- to irritate; get up someone's nose
- (takes a reflexive pronoun) to chafe (get sore)
- Synonyms: cocerse, escaldarse
Conjugation edit
Conjugation of escocer (irregular; o-ue alternation; c-z alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of escocer (irregular; o-ue alternation; c-z alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms edit
Further reading edit
- “escocer”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014