moite
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
moite
Declension edit
Inflection of moite (Kotus type 48*C/hame, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | moite | moitteet | ||
genitive | moitteen | moitteiden moitteitten | ||
partitive | moitetta | moitteita | ||
illative | moitteeseen | moitteisiin moitteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | moite | moitteet | ||
accusative | nom. | moite | moitteet | |
gen. | moitteen | |||
genitive | moitteen | moitteiden moitteitten | ||
partitive | moitetta | moitteita | ||
inessive | moitteessa | moitteissa | ||
elative | moitteesta | moitteista | ||
illative | moitteeseen | moitteisiin moitteihin | ||
adessive | moitteella | moitteilla | ||
ablative | moitteelta | moitteilta | ||
allative | moitteelle | moitteille | ||
essive | moitteena | moitteina | ||
translative | moitteeksi | moitteiksi | ||
abessive | moitteetta | moitteitta | ||
instructive | — | moittein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “moite”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams edit
French edit
Etymology edit
Inherited from Old French moiste, muste, from a cross between Vulgar Latin *mucidus (from Latin mūcidus) with forms of mustum; cf. *mustidus.
Pronunciation edit
Adjective edit
moite (plural moites)
Derived terms edit
Further reading edit
- “moite”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Portuguese edit
Verb edit
moite
- inflection of moitar: