Old Swedish
edit
Etymology
edit
From Old Norse þenja, from Proto-Germanic *þanjaną.
þænia
- to stretch, to extend
Conjugation
edit
Conjugation of þænia (weak)
|
present
|
past
|
infinitive
|
þænia
|
—
|
participle
|
þæniandi, þæniande
|
þander
|
active voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
þæn
|
þæni, þæne
|
—
|
þandi, þande
|
þandi, þande
|
þū
|
þæn
|
þæni, þæne
|
þæn
|
þandi, þande
|
þandi, þande
|
han
|
þæn
|
þæni, þæne
|
—
|
þandi, þande
|
þandi, þande
|
vīr
|
þænium, þæniom
|
þænium, þæniom
|
þænium, þæniom
|
þandum, þandom
|
þandum, þandom
|
īr
|
þænin
|
þænin
|
þænin
|
þandin
|
þandin
|
þēr
|
þænia
|
þænin
|
—
|
þandu, þando
|
þandin
|
mediopassive voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
þæns
|
þænis
|
—
|
þandis, -es
|
þandis, -es
|
þū
|
þæns
|
þænis
|
—
|
þandis, -es
|
þandis, -es
|
han
|
þæns
|
þænis
|
—
|
þandis, -es
|
þandis, -es
|
vīr
|
þæniums, -ioms
|
þæniums, -ioms
|
—
|
þandums, -oms
|
þandums, -oms
|
īr
|
þænins
|
þænins
|
—
|
þandins
|
þandins
|
þēr
|
þænias
|
þænins
|
—
|
þandus, -os
|
þandins
|
Descendants
edit