ανάκρουση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνάκρουσις (anákrousis, “pushing up”), from ἀνακρούω (anakroúō, “I push up”), from ἀνά (aná, “up”) + κρούω (kroúō, “I strike”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈnakɾusi/
• Hyphenation: α‧νά‧κρου‧ση

Noun

ανάκρουση • (anákrousi) f (plural ανακρούσεις)

1. (military) recoil (of a gun)
2. (music) striking up, playing (especially of a rousing piece)
3. backing off, backing out
4. (naval) going astern

Declension

declension of ανάκρουση

case     \     number	singular	plural
nominative	ανάκρουση •	ανακρούσεις •
genitive	ανάκρουσης •	ανακρούσεων •
accusative	ανάκρουση •	ανακρούσεις •
vocative	ανάκρουση •	ανακρούσεις •
Older or formal genitive singular: ανακρούσεως •

Synonyms

• ανάκρουσμα n (anákrousma)

Related terms

• see: ανακρούω (anakroúo, “to reverse, to recoil, to play”)