ανακρίνω

See also: ἀνακρίνω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀνακρίνω. By surface analysis, ανα- (“re-”) +‎ κρίνω (“judge, examine”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈkɾi.no/
• Hyphenation: α‧να‧κρί‧νω

Verb

ανακρίνω • (anakríno) (imperfect ανέκρινα/ανέκρινα, past ανέκρινα/ανάκρινα, passive ανακρίνομαι)

1. to interrogate, question

Conjugation

ανακρίνω   ανακρίνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανακρίνω	ανακρίνω	ανακρίνομαι	ανακριθώ
2 sg	ανακρίνεις	ανακρίνεις	ανακρίνεσαι	ανακριθείς
3 sg	ανακρίνει	ανακρίνει	ανακρίνεται	ανακριθεί
1 pl	ανακρίνουμε, [‑ομε]	ανακρίνουμε, [‑ομε]	ανακρινόμαστε	ανακριθούμε
2 pl	ανακρίνετε	ανακρίνετε	ανακρίνεστε, ανακρινόσαστε	ανακριθείτε
3 pl	ανακρίνουν(ε)	ανακρίνουν(ε)	ανακρίνονται	ανακριθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέκρινα, ανάκρινα1	ανέκρινα, ανάκρινα1	ανακρινόμουν(α)	ανακρίθηκα
2 sg	ανέκρινες, ανάκρινες	ανέκρινες, ανάκρινες	ανακρινόσουν(α)	ανακρίθηκες
3 sg	ανέκρινε, ανάκρινε	ανέκρινε, ανάκρινε	ανακρινόταν(ε)	ανακρίθηκε
1 pl	ανακρίναμε	ανακρίναμε	ανακρινόμασταν, (‑όμαστε)	ανακριθήκαμε
2 pl	ανακρίνατε	ανακρίνατε	ανακρινόσασταν, (‑όσαστε)	ανακριθήκατε
3 pl	ανέκριναν, ανακρίναν(ε), ανάκριναν	ανέκριναν, ανακρίναν(ε), ανάκριναν	ανακρίνονταν, (ανακρινόντουσαν)	ανακρίθηκαν, ανακριθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανακρίνω ➤	θα ανακρίνω ➤	θα ανακρίνομαι ➤	θα ανακριθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανακρίνεις, …	θα ανακρίνεις, …	θα ανακρίνεσαι, …	θα ανακριθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανακρίνει		έχω, έχεις, … ανακριθεί   είμαι, είσαι, … ανακριμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανακρίνει		είχα, είχες, … ανακριθεί   ήμουν, ήσουν, … ανακριμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανακρίνει		θα έχω, θα έχεις, … ανακριθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανακριμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανάκρινε	ανάκρινε	—	—
2 pl	ανακρίνετε	ανακρίνετε	ανακρίνεστε	ανακριθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανακρίνοντας ➤		ανακρινόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ανακρίνει ➤		ανακριμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ανακρίνει		ανακριθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. The forms retaining the internal augment αν(α)-έκρινα are more formal but frequent. The second forms without the augment ανά-κρινα are informal but more rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανάκριση f (anákrisi, “interrogation, cross-examination”)
• ανάκριση f (anákrisi, “interrogation”)
• ανακριτική f (anakritikí, “interrogation methodology”)
• ανακριτικός (anakritikós, “interrogatory”)
• επανακρίνω (epanakríno, “judge again”)
• προανακρίνω (proanakríno, “make preliminary interrogation”)
• προανάκριση f (proanákrisi, “preliminary interrogation”)