αναπαύω

See also: ἀναπαύω

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀναπαύω (anapaúō). By surface analysis, ανα- (“thoroughly, re-”) +‎ παύω (“pause”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈpa.vo/
• Hyphenation: α‧να‧παύ‧ω

Verb

αναπαύω • (anapávo) (past ανέπαυσα/ανάπαυσα/ανάπαψα, passive αναπαύομαι, p‑past αναπαύτηκα/αναπαύθηκα, ppp αναπαυμένος / αναπαμένος)

1. to give comfort, give a rest
2. (euphemistic) to die

Conjugation

αναπαύω   αναπαύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναπαύω	αναπαύσω, αναπάψω1	αναπαύομαι	αναπαυθώ, αναπαυτώ
2 sg	αναπαύεις	αναπαύσεις, αναπάψεις	αναπαύεσαι	αναπαυθείς, αναπαυτείς
3 sg	αναπαύει	αναπαύσει, αναπάψει	αναπαύεται	αναπαυθεί, αναπαυτεί
1 pl	αναπαύουμε, [‑ομε]	αναπαύσουμε, [‑ομε], αναπάψουμε, [‑ομε]	αναπαυόμαστε	αναπαυθούμε, αναπαυτούμε
2 pl	αναπαύετε	αναπαύσετε, αναπάψετε	αναπαύεστε, αναπαυόσαστε	αναπαυθείτε, αναπαυτείτε
3 pl	αναπαύουν(ε)	αναπαύσουν(ε), αναπάψουν(ε)	αναπαύονται	αναπαυθούν(ε), αναπαυτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέπαυα, ανάπαυα	ανέπαυσα, ανάπαυσα, ανάπαψα2	αναπαυόμουν(α)	αναπαύθηκα, αναπαύτηκα
2 sg	ανέπαυες, ανάπαυες	ανέπαυσες, ανάπαυσες, ανάπαψες	αναπαυόσουν(α)	αναπαύθηκες, αναπαύτηκες
3 sg	ανέπαυε, ανάπαυε	ανέπαυσε, ανάπαυσε, ανάπαψε	αναπαυόταν(ε)	αναπαύθηκε, αναπαύτηκε
1 pl	αναπαύαμε	αναπαύσαμε, αναπάψαμε	αναπαυόμασταν, (‑όμαστε)	αναπαυθήκαμε, αναπαυτήκαμε
2 pl	αναπαύατε	αναπαύσατε, αναπάψατε	αναπαυόσασταν, (‑όσαστε)	αναπαυθήκατε, αναπαυτήκατε
3 pl	ανέπαυαν, αναπαύαν(ε), ανάπαυαν	ανέπαυσαν, ανάπαυσαν, αναπαύσαν(ε), ανάπαψαν, αναπάψαν(ε)	αναπαύονταν, (αναπαυόντουσαν)	αναπαύθηκαν, αναπαυθήκαν(ε), αναπαύτηκαν, αναπαυτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναπαύω ➤	θα αναπαύσω / αναπάψω ➤	θα αναπαύομαι ➤	θα αναπαυθώ / αναπαυτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναπαύεις, …	θα αναπαύσεις / αναπάψεις, …	θα αναπαύεσαι, …	θα αναπαυθείς / αναπαυτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναπαύσει / αναπάψει   έχω, έχεις, … αναπαυμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αναπαυθεί / αναπαυτεί   είμαι, είσαι, … αναπαυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναπαύσει / αναπάψει   είχα, είχες, … αναπαυμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αναπαυθεί / αναπαυτεί   ήμουν, ήσουν, … αναπαυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναπαύσει / αναπάψει   θα έχω, θα έχεις, … αναπαυμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αναπαυθεί / αναπαυτεί   θα είμαι, θα είσαι, … αναπαυμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανάπαυε	ανάπαυσε, ανάπαυσε, ανάπαψε / ανάπαυ' 3	—	αναπαύσου, αναπάψου
2 pl	αναπαύετε	αναπαύστε, αναπάψτε / αναπαύτε4	αναπαύεστε	αναπαυθείτε, αναπαυτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναπαύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναπαύσει / αναπάψει ➤		αναπαυμένος, -η, -ο (αναπαμένος, -η, -ο) ➤
Nonfinite form➤	αναπαύσει, αναπάψει		αναπαυθεί, αναπαυτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Active forms with < ψ > are colloquial.  2. Active past forms (ανα-) without the internal augment < ε > are colloquial.  3. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανάπαυ' το ("rest, relax it!").  4. Colloquial.  • Active forms with -αυσ- and passive with -αυθ- are more formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• and see: παύω (pávo, “pause, cease”)
• ανάπαυση f (anápafsi, “rest, peace, repose, comfort”)
• αναπαυτήριο n (anapaftírio, “retreat, resting place”)
• αναπαυτικά (anapaftiká, “restfully, cosily”, adverb)
• αναπαυτικός (anapaftikós, “restful, cosy”, adjective)