αρπάζω

See also: ἁρπάζω

Greek

Alternative forms

• αρπάχνω (arpáchno)

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἁρπάζω (harpázō, “to seize, to snatch”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aɾˈpa.zo/
• Hyphenation: αρ‧πά‧ζω

Verb

αρπάζω • (arpázo) (past άρπαξα, passive αρπάζομαι)

1. to snatch, grab, steal
2. to whisk away
3. to catch hold of
4. (passive voice) to quarrel easily

Conjugation

αρπάζω   αρπάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αρπάζω	αρπάξω	αρπάζομαι	αρπαχτώ
2 sg	αρπάζεις	αρπάξεις	αρπάζεσαι	αρπαχτείς
3 sg	αρπάζει	αρπάξει	αρπάζεται	αρπαχτεί
1 pl	αρπάζουμε, [‑ομε]	αρπάξουμε, [‑ομε]	αρπαζόμαστε	αρπαχτούμε
2 pl	αρπάζετε	αρπάξετε	αρπάζεστε, αρπαζόσαστε	αρπαχτείτε
3 pl	αρπάζουν(ε)	αρπάξουν(ε)	αρπάζονται	αρπαχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	άρπαζα	άρπαξα	αρπαζόμουν(α)	αρπάχτηκα
2 sg	άρπαζες	άρπαξες	αρπαζόσουν(α)	αρπάχτηκες
3 sg	άρπαζε	άρπαξε	αρπαζόταν(ε)	αρπάχτηκε
1 pl	αρπάζαμε	αρπάξαμε	αρπαζόμασταν, (‑όμαστε)	αρπαχτήκαμε
2 pl	αρπάζατε	αρπάξατε	αρπαζόσασταν, (‑όσαστε)	αρπαχτήκατε
3 pl	άρπαζαν, αρπάζαν(ε)	άρπαξαν, αρπάξαν(ε)	αρπάζονταν, (αρπαζόντουσαν)	αρπάχτηκαν, αρπαχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αρπάζω ➤	θα αρπάξω ➤	θα αρπάζομαι ➤	θα αρπαχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αρπάζεις, …	θα αρπάξεις, …	θα αρπάζεσαι, …	θα αρπαχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αρπάξει   έχω, έχεις, … αρπαγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αρπαχτεί   είμαι, είσαι, … αρπαγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αρπάξει   είχα, είχες, … αρπαγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αρπαχτεί   ήμουν, ήσουν, … αρπαγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αρπάξει   θα έχω, θα έχεις, … αρπαγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αρπαχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … αρπαγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	άρπαζε	άρπαξε, άρπαχ' 1	—	αρπάξου
2 pl	αρπάζετε	αρπάξτε, αρπάχτε2	αρπάζεστε	αρπαχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αρπάζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αρπάξει ➤		αρπαγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αρπάξει		αρπαχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. άρπαχ' το ("grab it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανάρπαστος (anárpastos, “extremely attractive”, adjective)
• αρπακόλλα f (arpakólla, “quick sloppy work”)
• άρπαγας m (árpagas, “thief, plunderer”)
• αρπαγή f (arpagí, “plunder, loot”)
• αρπάγη f (arpági, “hook, grappling iron”)
• άρπαγμα n (árpagma, “scuffle”)
• αρπακτικός (arpaktikós, “predatory”, adjective)
• αρπακτικότητα f (arpaktikótita, “rapacity”)
• αρπαχτά (arpachtá, “hurriedly”, adverb)
• αρπαχτός (arpachtós, “quick”, adjective)
• αρπάχτρα f (arpáchtra, “grabber”)
• διαρπαγή f (diarpagí, “pillaging”)
• διαρπάζω (diarpázo, “to pillage”)
• περιαρπάζω (periarpázo)
• συναρπάζω (synarpázo, “enrapture”)
• συναρπαστικός (synarpastikós, “fascinating”)
• τυχάρπαστος (tychárpastos)
• υφαρπαγή f (yfarpagí, “snatch”)
• υφαρπάζω (yfarpázo, “to snatch”)