Greek

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek ἀτελείωτος (ateleíōtos), morphologically α- (a-, un-, a-, not) +‎ τελειώνω (teleióno, to finish).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ateˈliotos/
  • Hyphenation: α‧τε‧λεί‧ω‧τος

Adjective

edit

ατελείωτος (ateleíotosm (feminine ατελείωτη, neuter ατελείωτο)

  1. endless, unending, neverending (never ending or seeming to end)
    Synonyms: ακατάπαυστος (akatápafstos), ατελεύτητος (ateléftitos)
    Antonym: τετελεσμένος (tetelesménos)
    Με αυτό τον άνθρωπο έχω ατελείωτες ιστορίες!
    Me aftó ton ánthropo écho ateleíotes istoríes!
    I have endless dealings with this man!
    Η πρώτη μέρα στην δουλειά μου φάνηκε ατελείωτη.
    I próti méra stin douleiá mou fánike ateleíoti.
    The first day at work seemed endless to me.
    • 1980, “Μην Κλαις [Don't Cry]”, in Michalis Bourboulis (lyrics), Ilias Andriopoulos (music), Λαϊκά Προάστια [Popular Suburbs], performed by Sotiria Bellou:
      Τα καλοκαίρια μας μικρά,
      κι ατέλειωτοι οι χειμώνες.
      Ta kalokaíria mas mikrá,
      ki atéleiotoi oi cheimónes.
      Our summers short,
      and our winters endless.
  2. unfinished, incomplete (not having ended properly)
    Synonym: ατελής (atelís)
    Antonyms: ολοκληρωμένος (olokliroménos), τελειωμένος (teleioménos)
    Έφυγε και άφησε τις σπουδές της ατελείωτες.
    Éfyge kai áfise tis spoudés tis ateleíotes.
    She quit and left her studies unfinished.

Declension

edit

Derived terms

edit
edit