γενησόμενος

Ancient Greek

Participle

γενησόμενος • (genēsómenos) m (feminine γενησομένη, neuter γενησόμενον); first/second declension

1. future middle participle of γῐ́γνομαι (gígnomai)

Declension

First and second declension of γενησόμενος; γενησομένη; γενησόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενησόμενος genēsómenos	γενησομένη genēsoménē	γενησόμενον genēsómenon		γενησομένω genēsoménō	γενησομένᾱ genēsoménā	γενησομένω genēsoménō		γενησόμενοι genēsómenoi	γενησόμεναι genēsómenai	γενησόμενᾰ genēsómena
Genitive		γενησομένου genēsoménou	γενησομένης genēsoménēs	γενησομένου genēsoménou		γενησομένοιν genēsoménoin	γενησομέναιν genēsoménain	γενησομένοιν genēsoménoin		γενησομένων genēsoménōn	γενησομένων genēsoménōn	γενησομένων genēsoménōn
Dative		γενησομένῳ genēsoménōi	γενησομένῃ genēsoménēi	γενησομένῳ genēsoménōi		γενησομένοιν genēsoménoin	γενησομέναιν genēsoménain	γενησομένοιν genēsoménoin		γενησομένοις genēsoménois	γενησομέναις genēsoménais	γενησομένοις genēsoménois
Accusative		γενησόμενον genēsómenon	γενησομένην genēsoménēn	γενησόμενον genēsómenon		γενησομένω genēsoménō	γενησομένᾱ genēsoménā	γενησομένω genēsoménō		γενησομένους genēsoménous	γενησομένᾱς genēsoménās	γενησόμενᾰ genēsómena
Vocative		γενησόμενε genēsómene	γενησομένη genēsoménē	γενησόμενον genēsómenon		γενησομένω genēsoménō	γενησομένᾱ genēsoménā	γενησομένω genēsoménō		γενησόμενοι genēsómenoi	γενησόμεναι genēsómenai	γενησόμενᾰ genēsómena
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.