δημεύω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek δημεύω (dēmeúō), from δῆμος (dêmos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiˈme.vo/
• Hyphenation: δη‧μεύ‧ω

Verb

δημεύω • (dimévo) (past δήμευσα, passive δημεύομαι, p‑past δημεύτηκα/δημεύθηκα, ppp δημευμένος)

1. to confiscate (by the government)

Conjugation

δημεύω   δημεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	δημεύω	δημεύσω	δημεύομαι	δημευτώ, δημευθώ
2 sg	δημεύεις	δημεύσεις	δημεύεσαι	δημευτείς, δημευθείς
3 sg	δημεύει	δημεύσει	δημεύεται	δημευτεί, δημευθεί
1 pl	δημεύουμε, [‑ομε]	δημεύσουμε, [‑ομε]	δημευόμαστε	δημευτούμε, δημευθούμε
2 pl	δημεύετε	δημεύσετε	δημεύεστε, δημευόσαστε	δημευτείτε, δημευθείτε
3 pl	δημεύουν(ε)	δημεύσουν(ε)	δημεύονται	δημευτούν(ε), δημευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	δήμευα	δήμευσα	δημευόμουν(α)	δημεύτηκα, δημεύθηκα
2 sg	δήμευες	δήμευσες	δημευόσουν(α)	δημεύτηκες, δημεύθηκες
3 sg	δήμευε	δήμευσε	δημευόταν(ε)	δημεύτηκε, δημεύθηκε
1 pl	δημεύαμε	δημεύσαμε	δημευόμασταν, (‑όμαστε)	δημευτήκαμε, δημευθήκαμε
2 pl	δημεύατε	δημεύσατε	δημευόσασταν, (‑όσαστε)	δημευτήκατε, δημευθήκατε
3 pl	δήμευαν, δημεύαν(ε)	δήμευσαν, δημεύσαν(ε)	δημεύονταν, (δημευόντουσαν)	δημεύτηκαν, δημευτήκαν(ε), δημεύθηκαν, δημευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα δημεύω ➤	θα δημεύσω ➤	θα δημεύομαι ➤	θα δημευτώ / δημευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα δημεύεις, …	θα δημεύσεις, …	θα δημεύεσαι, …	θα δημευτείς / δημευθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … δημεύσει   έχω, έχεις, … δημευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … δημευτεί / δημευθεί   είμαι, είσαι, … δημευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … δημεύσει   είχα, είχες, … δημευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … δημευτεί / δημευθεί   ήμουν, ήσουν, … δημευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … δημεύσει   θα έχω, θα έχεις, … δημευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … δημευτεί / δημευθεί   θα είμαι, θα είσαι, … δημευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	δήμευε	δήμευσε	—	δημεύσου
2 pl	δημεύετε	δημεύστε	δημεύεστε	δημευτείτε, δημευθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	δημεύοντας ➤		δημευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας δημεύσει ➤		δημευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	δημεύσει		δημευτεί, δημευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αδήμευτος (adímeftos, “not confiscated; not subject to confiscation”)
• δήμευση f (dímefsi, “confiscation”)
• δημεύσιμος (diméfsimos, “subject to confiscation”)
• δημευτής m (dimeftís, “confiscator”)
• δημευτικός (dimeftikós, “confiscatory”)
• δημεύτρια f (diméftria, “confiscator”)
• and see: δήμος (dímos, “municipality”)