κυνηγετικός

Ancient Greek

Etymology

PIE word
*ḱwṓ

From κυνηγέτης (kunēgétēs, “hunter”) +‎ -ῐκός (-ikós, suffix meaning ‘of or pertaining to’ forming adjectives). Κυνηγέτης (Kunēgétēs) is derived from κύων (kúōn, “dog”) (from Proto-Indo-European *ḱwṓ (“dog”)) + ἡγέτης (hēgétēs, “leader”) (ultimately from ἡγέομαι (hēgéomai, “to lead”)).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.nɛː.ɡe.ti.kós/ → /cy.ni.ʝe.tiˈkos/ → /ci.ni.ʝe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.nɛː.ɡe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.ne̝.ɡe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.ni.ʝe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.ni.ʝe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.ni.ʝe.tiˈkos/

Adjective

κῠνηγετῐκός • (kunēgetikós) m (feminine κῠνηγετῐκή, neuter κῠνηγετῐκόν); first/second declension

1. related to hunting

Declension

First and second declension of κῠνηγετῐκός; κῠνηγετῐκή; κῠνηγετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῠνηγετῐκός kunēgetikós	κῠνηγετῐκή kunēgetikḗ	κῠνηγετῐκόν kunēgetikón		κῠνηγετῐκώ kunēgetikṓ	κῠνηγετῐκᾱ́ kunēgetikā́	κῠνηγετῐκώ kunēgetikṓ		κῠνηγετῐκοί kunēgetikoí	κῠνηγετῐκαί kunēgetikaí	κῠνηγετῐκᾰ́ kunēgetiká
Genitive		κῠνηγετῐκοῦ kunēgetikoû	κῠνηγετῐκῆς kunēgetikês	κῠνηγετῐκοῦ kunēgetikoû		κῠνηγετῐκοῖν kunēgetikoîn	κῠνηγετῐκαῖν kunēgetikaîn	κῠνηγετῐκοῖν kunēgetikoîn		κῠνηγετῐκῶν kunēgetikôn	κῠνηγετῐκῶν kunēgetikôn	κῠνηγετῐκῶν kunēgetikôn
Dative		κῠνηγετῐκῷ kunēgetikôi	κῠνηγετῐκῇ kunēgetikêi	κῠνηγετῐκῷ kunēgetikôi		κῠνηγετῐκοῖν kunēgetikoîn	κῠνηγετῐκαῖν kunēgetikaîn	κῠνηγετῐκοῖν kunēgetikoîn		κῠνηγετῐκοῖς kunēgetikoîs	κῠνηγετῐκαῖς kunēgetikaîs	κῠνηγετῐκοῖς kunēgetikoîs
Accusative		κῠνηγετῐκόν kunēgetikón	κῠνηγετῐκήν kunēgetikḗn	κῠνηγετῐκόν kunēgetikón		κῠνηγετῐκώ kunēgetikṓ	κῠνηγετῐκᾱ́ kunēgetikā́	κῠνηγετῐκώ kunēgetikṓ		κῠνηγετῐκούς kunēgetikoús	κῠνηγετῐκᾱ́ς kunēgetikā́s	κῠνηγετῐκᾰ́ kunēgetiká
Vocative		κῠνηγετῐκέ kunēgetiké	κῠνηγετῐκή kunēgetikḗ	κῠνηγετῐκόν kunēgetikón		κῠνηγετῐκώ kunēgetikṓ	κῠνηγετῐκᾱ́ kunēgetikā́	κῠνηγετῐκώ kunēgetikṓ		κῠνηγετῐκοί kunēgetikoí	κῠνηγετῐκαί kunēgetikaí	κῠνηγετῐκᾰ́ kunēgetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῠνηγετῐκῶς kunēgetikôs				κῠνηγετῐκώτερος kunēgetikṓteros				κῠνηγετῐκώτᾰτος kunēgetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Catalan: cinegètic
• English: cynegetic
• → French: cynégétique

Further reading

• “κυνηγετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κυνηγετικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κυνηγετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette