κυνικός

See also: Κυνικός

Ancient Greek

Etymology

From κῠ́ων (kúōn, “dog”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.ni.kós/ → /cy.niˈkos/ → /ci.niˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.ni.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.niˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.niˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.niˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.niˈkos/

Adjective

κῠνῐκός • (kunikós) m (feminine κῠνῐκή, neuter κῠνῐκόν); first/second declension

1. doglike

Inflection

First and second declension of κῠνῐκός; κῠνῐκή; κῠνῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῠνῐκός kunikós	κῠνῐκή kunikḗ	κῠνῐκόν kunikón		κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκᾱ́ kunikā́	κῠνῐκώ kunikṓ		κῠνῐκοί kunikoí	κῠνῐκαί kunikaí	κῠνῐκᾰ́ kuniká
Genitive		κῠνῐκοῦ kunikoû	κῠνῐκῆς kunikês	κῠνῐκοῦ kunikoû		κῠνῐκοῖν kunikoîn	κῠνῐκαῖν kunikaîn	κῠνῐκοῖν kunikoîn		κῠνῐκῶν kunikôn	κῠνῐκῶν kunikôn	κῠνῐκῶν kunikôn
Dative		κῠνῐκῷ kunikôi	κῠνῐκῇ kunikêi	κῠνῐκῷ kunikôi		κῠνῐκοῖν kunikoîn	κῠνῐκαῖν kunikaîn	κῠνῐκοῖν kunikoîn		κῠνῐκοῖς kunikoîs	κῠνῐκαῖς kunikaîs	κῠνῐκοῖς kunikoîs
Accusative		κῠνῐκόν kunikón	κῠνῐκήν kunikḗn	κῠνῐκόν kunikón		κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκᾱ́ kunikā́	κῠνῐκώ kunikṓ		κῠνῐκούς kunikoús	κῠνῐκᾱ́ς kunikā́s	κῠνῐκᾰ́ kuniká
Vocative		κῠνῐκέ kuniké	κῠνῐκή kunikḗ	κῠνῐκόν kunikón		κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκᾱ́ kunikā́	κῠνῐκώ kunikṓ		κῠνῐκοί kunikoí	κῠνῐκαί kunikaí	κῠνῐκᾰ́ kuniká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῠνῐκῶς kunikôs				κῠνῐκώτερος kunikṓteros				κῠνῐκώτᾰτος kunikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: κυνικός (kynikós)
• Latin: cynicus

References

• “κυνικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κυνικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κυνικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κυνικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Adjective

κυνικός • (kynikós) m (feminine κυνική, neuter κυνικό)

1. cynical

Declension

Declension of κυνικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κυνικός •	κυνική •	κυνικό •	κυνικοί •	κυνικές •	κυνικά •
genitive	κυνικού •	κυνικής •	κυνικού •	κυνικών •	κυνικών •	κυνικών •
accusative	κυνικό •	κυνική •	κυνικό •	κυνικούς •	κυνικές •	κυνικά •
vocative	κυνικέ •	κυνική •	κυνικό •	κυνικοί •	κυνικές •	κυνικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κυνικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κυνικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κυνικότερος •	κυνικότερη •	κυνικότερο •	κυνικότεροι •	κυνικότερες •	κυνικότερα •
genitive	κυνικότερου •	κυνικότερης •	κυνικότερου •	κυνικότερων •	κυνικότερων •	κυνικότερων •
accusative	κυνικότερο •	κυνικότερη •	κυνικότερο •	κυνικότερους •	κυνικότερες •	κυνικότερα •
vocative	κυνικότερε •	κυνικότερη •	κυνικότερο •	κυνικότεροι •	κυνικότερες •	κυνικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο κυνικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κυνικότατος •	κυνικότατη •	κυνικότατο •	κυνικότατοι •	κυνικότατες •	κυνικότατα •
genitive	κυνικότατου •	κυνικότατης •	κυνικότατου •	κυνικότατων •	κυνικότατων •	κυνικότατων •
accusative	κυνικότατο •	κυνικότατη •	κυνικότατο •	κυνικότατους •	κυνικότατες •	κυνικότατα •
vocative	κυνικότατε •	κυνικότατη •	κυνικότατο •	κυνικότατοι •	κυνικότατες •	κυνικότατα •

Noun

κυνικός • (kynikós) m (plural κυνικοί)

1. cynic
2. dog

   Synonym: (formal) κύων (kýon)

Declension

Declension of κυνικός

	singular	plural
nominative	κυνικός •	κυνικοί •
genitive	κυνικού •	κυνικών •
accusative	κυνικό •	κυνικούς •
vocative	κυνικέ •	κυνικοί •