μέγιστος

Ancient Greek

Etymology

From μέγας (mégas) +‎ -ιστος (-istos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.ɡis.tos/ → /ˈme.ʝis.tos/ → /ˈme.ʝis.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.ɡis.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ɡis.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ʝis.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ʝis.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ʝis.tos/

Adjective

μέγῐστος • (mégistos) m (feminine μεγῐ́στη, neuter μέγῐστον); first/second declension

1. superlative degree of μέγας (mégas): biggest, largest

Declension

First and second declension of μέγῐστος; μεγῐ́στη; μέγῐστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μέγῐστος mégistos	μεγῐ́στη megístē	μέγῐστον mégiston		μεγῐ́στω megístō	μεγῐ́στᾱ megístā	μεγῐ́στω megístō		μέγῐστοι mégistoi	μέγῐσται mégistai	μέγῐστᾰ mégista
Genitive		μεγῐ́στου megístou	μεγῐ́στης megístēs	μεγῐ́στου megístou		μεγῐ́στοιν megístoin	μεγῐ́σταιν megístain	μεγῐ́στοιν megístoin		μεγῐ́στων megístōn	μεγῐ́στων megístōn	μεγῐ́στων megístōn
Dative		μεγῐ́στῳ megístōi	μεγῐ́στῃ megístēi	μεγῐ́στῳ megístōi		μεγῐ́στοιν megístoin	μεγῐ́σταιν megístain	μεγῐ́στοιν megístoin		μεγῐ́στοις megístois	μεγῐ́σταις megístais	μεγῐ́στοις megístois
Accusative		μέγῐστον mégiston	μεγῐ́στην megístēn	μέγῐστον mégiston		μεγῐ́στω megístō	μεγῐ́στᾱ megístā	μεγῐ́στω megístō		μεγῐ́στους megístous	μεγῐ́στᾱς megístās	μέγῐστᾰ mégista
Vocative		μέγῐστε mégiste	μεγῐ́στη megístē	μέγῐστον mégiston		μεγῐ́στω megístō	μεγῐ́στᾱ megístā	μεγῐ́στω megístō		μέγῐστοι mégistoi	μέγῐσται mégistai	μέγῐστᾰ mégista
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μέγῐστᾰ mégista				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μέγιστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μέγιστος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • capital idem, page 111.
  • cardinal idem, page 113.
  • chief idem, page 129.
  • enormous idem, page 276.
  • extreme idem, page 298.
  • gigantic idem, page 359.
  • great idem, page 372.
  • important idem, page 422.
  • main idem, page 508.
  • momentous idem, page 538.
  • principal idem, page 641.
  • tremendous idem, page 893.
  • urgent idem, page 939.
  • utmost idem, page 941.
  • utter idem, page 941.
  • vast idem, page 945.

Greek

Adjective

μέγιστος • (mégistos)

1. Nominative masculine singular, absolute superlative form of μεγάλος (megálos) (greatest, highest, maximum)