ντροπιάζω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἐντροπιάζω (entropiázō), equivalent to ντροπή (ntropí, “shame, disgrace”) +‎ -ιάζω (-iázo).

Pronunciation

• IPA^(key): /dɾoˈpçazo/
• Hyphenation: ντρο‧πιά‧ζω

Verb

ντροπιάζω • (ntropiázo) (past ντρόπιασα, passive ντροπιάζομαι)

1. (transitive) to shame, bring shame to, humiliate, disgrace, mortify, embarrass

   Ντρόπιασες την οικογένειά μας μ’ αυτό που έκανες.

   Ntrópiases tin oikogéneiá mas m’ aftó pou ékanes.

   You brought shame to our family with what you did.

Conjugation

ντροπιάζω   ντροπιάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ντροπιάζω	ντροπιάσω	ντροπιάζομαι	ντροπιαστώ
2 sg	ντροπιάζεις	ντροπιάσεις	ντροπιάζεσαι	ντροπιαστείς
3 sg	ντροπιάζει	ντροπιάσει	ντροπιάζεται	ντροπιαστεί
1 pl	ντροπιάζουμε, [‑ομε]	ντροπιάσουμε, [‑ομε]	ντροπιαζόμαστε	ντροπιαστούμε
2 pl	ντροπιάζετε	ντροπιάσετε	ντροπιάζεστε, ντροπιαζόσαστε	ντροπιαστείτε
3 pl	ντροπιάζουν(ε)	ντροπιάσουν(ε)	ντροπιάζονται	ντροπιαστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ντρόπιαζα	ντρόπιασα	ντροπιαζόμουν(α)	ντροπιάστηκα
2 sg	ντρόπιαζες	ντρόπιασες	ντροπιαζόσουν(α)	ντροπιάστηκες
3 sg	ντρόπιαζε	ντρόπιασε	ντροπιαζόταν(ε)	ντροπιάστηκε
1 pl	ντροπιάζαμε	ντροπιάσαμε	ντροπιαζόμασταν, (‑όμαστε)	ντροπιαστήκαμε
2 pl	ντροπιάζατε	ντροπιάσατε	ντροπιαζόσασταν, (‑όσαστε)	ντροπιαστήκατε
3 pl	ντρόπιαζαν, ντροπιάζαν(ε)	ντρόπιασαν, ντροπιάσαν(ε)	ντροπιάζονταν, (ντροπιαζόντουσαν)	ντροπιάστηκαν, ντροπιαστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ντροπιάζω ➤	θα ντροπιάσω ➤	θα ντροπιάζομαι ➤	θα ντροπιαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ντροπιάζεις, …	θα ντροπιάσεις, …	θα ντροπιάζεσαι, …	θα ντροπιαστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ντροπιάσει   έχω, έχεις, … ντροπιασμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ντροπιαστεί   είμαι, είσαι, … ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ντροπιάσει   είχα, είχες, … ντροπιασμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ντροπιαστεί   ήμουν, ήσουν, … ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ντροπιάσει   θα έχω, θα έχεις, … ντροπιασμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ντροπιαστεί   θα είμαι, θα είσαι, … ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ντρόπιαζε	ντρόπιασε	—	ντροπιάσου
2 pl	ντροπιάζετε	ντροπιάστε	ντροπιάζεστε	ντροπιαστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ντροπιάζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ντροπιάσει ➤		ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ντροπιάσει		ντροπιαστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (shame, humiliate): εκθέτω (ekthéto), εξευτελίζω (exeftelízo)

Derived terms

• ντροπιασμένος (ntropiasménos, “ashamed, shamefaced”) (adjective)
• ντρόπιασμα n (ntrópiasma, “shame”)
• ντροπιαστικός (ntropiastikós, “shameful, embarrassing”)

Related terms

• ντρέπομαι (ntrépomai, “to be shy, to be ashamed”)
• ντροπή (ntropí, “shyness, shame”)
• ντροπαλός (ntropalós, “shy, bashful”)