παπάρα

Greek

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish پاپاره (papara), from Proto-Slavic *popara (“scald”).

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈpaɾa/
• Hyphenation: πα‧πά‧ρα

Noun

παπάρα • (papára) f (plural παπάρες)

1. dunking bread, dunked bread, sop (bread which is for or has been put into liquid food such as oil, salad, etc)

   Βουτώ την παπάρα σε λάδι.

   Voutó tin papára se ládi.

   I dunk bread into oil.

2. (colloquial, figuratively, in the plural παπάρες (papáres)) crap, rubbish, nonsense (anything meaningless)

   Ο γέρος όλο κάθεται και λέει παπάρες.

   O géros ólo káthetai kai léei papáres.

   The old man just sits and talks nonsense all the time.

Declension

declension of παπάρα

case     \     number	singular	plural
nominative	παπάρα •	παπάρες •
genitive	παπάρας •	—
accusative	παπάρα •	παπάρες •
vocative	παπάρα •	παπάρες •

Synonyms

• (nonsense, crap): χαζομάρες f pl (chazomáres), βλακείες f pl (vlakeíes), κουταμάρες f pl (koutamáres), σαχλαμάρες f pl (sachlamáres)

Related terms

• παπάρας m (papáras, “idiot, moron”)
• παπάρι n (papári, “bollock, ball”) (vulgar)
• παπαριά f (papariá, “nonsense, lies”)

Noun

παπάρα • (papára) m

1. Genitive singular form of παπάρας (papáras).
2. Accusative singular form of παπάρας (papáras).
3. Vocative singular form of παπάρας (papáras).