πλάσμα

Ancient Greek

Etymology

From πλάσσω (plássō, “to form, mold”) +‎ -μα (-ma).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pláz.ma/ → /ˈplaz.ma/ → /ˈplaz.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pláz.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplaz.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplaz.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplaz.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplaz.ma/

Noun

πλᾰ́σμᾰ • (plásma) n (genitive πλᾰ́σμᾰτος); third declension

1. something formed, figure, image
   1. the body, as formed by the Creator
2. counterfeit, forgery
   1. figment, fiction
   2. pretence
   3. delusion
3. formed style in writing or speaking
   1. (music) affected execution

Inflection

Third declension of τὸ πλᾰ́σμᾰ; τοῦ πλᾰ́σμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ πλᾰ́σμᾰ tò plásma	τὼ πλᾰ́σμᾰτε tṑ plásmate	τᾰ̀ πλᾰ́σμᾰτᾰ tà plásmata
Genitive	τοῦ πλᾰ́σμᾰτος toû plásmatos	τοῖν πλᾰσμᾰ́τοιν toîn plasmátoin	τῶν πλᾰσμᾰ́των tôn plasmátōn
Dative	τῷ πλᾰ́σμᾰτῐ tôi plásmati	τοῖν πλᾰσμᾰ́τοιν toîn plasmátoin	τοῖς πλᾰ́σμᾰσῐ / πλᾰ́σμᾰσῐν toîs plásmasi(n)
Accusative	τὸ πλᾰ́σμᾰ tò plásma	τὼ πλᾰ́σμᾰτε tṑ plásmate	τᾰ̀ πλᾰ́σμᾰτᾰ tà plásmata
Vocative	πλᾰ́σμᾰ plásma	πλᾰ́σμᾰτε plásmate	πλᾰ́σμᾰτᾰ plásmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: plasma
• Greek: πλάσμα (plásma)

Further reading

• “πλάσμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλάσμα”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πλάσμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G4110 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • concoction idem, page 156.
  • counterfeit idem, page 177.
  • fabrication idem, page 299.
  • fiction idem, page 317.
  • figment idem, page 319.
  • figure idem, page 319.
  • forgery idem, page 338.
  • invention idem, page 456.
  • mould idem, page 543.
  • sham idem, page 761.

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλάσμα (plásma).

Noun

πλάσμα • (plásma) n (plural πλάσματα)

1. (medicine, physiology) blood plasma

   Το πλάσμα είναι το ρευστό μέρος του αίματος.

   To plásma eínai to refstó méros tou aímatos.

   Plasma is the fluid part of blood.

2. (physics) plasma (ionised gaseous phase)

   Πλάσμα συναντάται στον Ήλιο και στους αστέρες.

   Plásma synantátai ston Ílio kai stous astéres.

   Plasma is found in the Sun and the stars.

3. creature, animate being

   όλα τα πλάσματα του Θεού

   all God's creatures

4. creature (fictional or invented)

   Το πλάσμα αποκαλύφθηκε για να είναι ένα άσχημο, μεγάλο τέρας.

   To plásma apokalýfthike gia na eínai éna áschimo, megálo téras.

   The creature was revealed to be a huge ugly monster.

5. (colloquial) A beautiful woman.

Declension

declension of πλάσμα

case     \     number	singular	plural
nominative	πλάσμα •	πλάσματα •
genitive	πλάσματος •	πλασμάτων •
accusative	πλάσμα •	πλάσματα •
vocative	πλάσμα •	πλάσματα •

Further reading

• Πλάσμα (Φυσική) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el