πρέπων

Ancient Greek

Etymology

Perhaps from πρέπω (prépō, “to be appropriate”), properly "fit for eating".

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pré.pɔːn/ → /ˈpre.pon/ → /ˈpre.pon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pré.pɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpre.pon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpre.pon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpre.pon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpre.pon/

Noun

πρέπων • (prépōn) m (genitive πρέποντος); third declension

1. kind of fish

Inflection

Third declension of ὁ πρέπων; τοῦ πρέποντος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πρέπων ho prépōn	τὼ πρέποντε tṑ préponte	οἱ πρέποντες hoi prépontes
Genitive	τοῦ πρέποντος toû prépontos	τοῖν πρεπόντοιν toîn prepóntoin	τῶν πρεπόντων tôn prepóntōn
Dative	τῷ πρέποντῐ tôi préponti	τοῖν πρεπόντοιν toîn prepóntoin	τοῖς πρέπουσῐ / πρέπουσῐν toîs prépousi(n)
Accusative	τὸν πρέποντᾰ tòn préponta	τὼ πρέποντε tṑ préponte	τοὺς πρέποντᾰς toùs prépontas
Vocative	πρέπον prépon	πρέποντε préponte	πρέποντες prépontes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “πρέπων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πρέπων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

Formal present participle of πρέπει (prépei). Learned borrowing from Ancient Greek πρέπων (prépōn), present active participle of πρέπω (prépō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɾe.pon/
• Hyphenation: πρέ‧πων
• Homophone: πρέπον (prépon)

Participle

πρέπων • (prépon) m (feminine πρέπουσα, neuter πρέπον)

1. (learned) appropriate, fitting, proper, suitable

   Near-synonym: δέων (déon, “appropriate”)

Declension

Declension of πρέπων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πρέπων •	πρέπουσα •	πρέπον •	πρέποντες •	πρέπουσες •	πρέποντα •
genitive	πρέποντος •	πρέπουσας • / πρεπούσης •	πρέποντος •	πρεπόντων •	πρεπουσών •	πρεπόντων •
accusative	πρέποντα •	πρέπουσα •	πρέπον •	πρέποντες •	πρέπουσες •	πρέποντα •
vocative	πρέπων •	πρέπουσα •	πρέπον •	πρέποντες •	πρέπουσες •	πρέποντα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πρέπων, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πρέπων, etc.)

Related terms

• πρεπόντως (prepóntos)

• and see: πρέπει (prépei)