προσέχω

Ancient Greek

Alternative forms

• προσίσχω (prosískhō)
• ποτέχω (potékhō) — Doric
• ποέχω (poékhō) — Cypriot

Etymology

From πρός (prós, “to, towards, with”) +‎ ἔχω (ékhō, “to have, hold”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.sé.kʰɔː/ → /proˈse.xo/ → /proˈse.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sé.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈse.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈse.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈse.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈse.xo/

Verb

προσέχω • (prosékhō)

1. to hold to, offer, to bring to
   • 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 531
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.200
   • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On the Diseases of Women 2.129
   1. to bring a ship near a place, bring it to port, to put in, touch at a place, (absolute) to land
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.99
      • 408 BCE, Euripides, Orestes 362
      • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 236
      • 155 CE – 235 CE, Cassius Dio, Collected Works 42.4
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.2
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.48
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.58
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.156
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.30
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Sertorius
      • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 244
      • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 2.9.2
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.182
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.76
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.119
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.11
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Dionysodorus 9
   2. to turn to or towards a thing, to turn one's mind, thoughts, attention to a thing
      • 416 BCE, Euripides, Herakles 931
      • 424 BCE, Aristophanes, The Knights 503
      • 424 BCE, Aristophanes, The Knights 1014
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 2.4.2
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 5.5.40
      • 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 174D
      • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, Second Tetralogy 4.1
      • 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 1010
      • 380 BCE, Plato, The Republic 432B
      • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 113
      • 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 575
      • 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 217B
      • 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 1122
      • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 600
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.95
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.11
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.26
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.15
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Numa Pompilius 14
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Exodus 9.21
   3. to give heed to oneself, to be on one's guard against
      • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 294
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.7.9
      • 50 CE – 100 CE, The Gospel of Luke 12:1
      • 341 BCE, Demosthenes, Fourth Philippic 3
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1143B.11
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1264A.2
      • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 6.37.7
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 4.5
      • 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 8
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Isaiah 1.11
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Exodus 34.11
      • 50 CE – 100 CE, The Gospel of Luke 20:46
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Deuteronomy 12.23
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 2 Chronicles 25.16
      1. to devote oneself to a thing
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.33
         • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 553
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.15
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.4
         • 396 BCE – 323 BCE, Lycurgus of Athens, Collected Works 10
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Cato the Younger 19
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.18
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.128
      2. (with infinitive) to expect to do
      3. to continue
         • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Internal Affections 11.7
   4. (middle voice) to attach oneself to a thing, cling or cleave to it
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.136
      • 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 105
      • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 1096
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 555A.1
      1. (figuratively) to devote oneself to the service of any one
         • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 6.51
   5. (passive voice) to be held fast by a thing, attached to it
      • 405 BCE, Euripides, The Bacchae 756
      • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Joints 14
      • 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, Enquiry into Plants 9.4.4
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.127
2. to have besides or in addition
   • 380 BCE, Plato, The Republic 521D
   • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Onetor 2 7

Inflection

   Present: προσέχω, προσέχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέχω	προσέχεις	προσέχει	προσέχετον	προσέχετον	προσέχομεν	προσέχετε	προσέχουσῐ(ν)
	subjunctive	προσέχω	προσέχῃς	προσέχῃ	προσέχητον	προσέχητον	προσέχωμεν	προσέχητε	προσέχωσῐ(ν)
	optative	προσέχοιμῐ	προσέχοις	προσέχοι	προσέχοιτον	προσεχοίτην	προσέχοιμεν	προσέχοιτε	προσέχοιεν
	imperative		πρόσεχε	προσεχέτω	προσέχετον	προσεχέτων		προσέχετε	προσεχόντων
middle/ passive	indicative	προσέχομαι	προσέχῃ, προσέχει	προσέχεται	προσέχεσθον	προσέχεσθον	προσεχόμεθᾰ	προσέχεσθε	προσέχονται
	subjunctive	προσέχωμαι	προσέχῃ	προσέχηται	προσέχησθον	προσέχησθον	προσεχώμεθᾰ	προσέχησθε	προσέχωνται
	optative	προσεχοίμην	προσέχοιο	προσέχοιτο	προσέχοισθον	προσεχοίσθην	προσεχοίμεθᾰ	προσέχοισθε	προσέχοιντο
	imperative		προσέχου	προσεχέσθω	προσέχεσθον	προσεχέσθων		προσέχεσθε	προσεχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσέχειν				προσέχεσθαι
participle	m	προσέχων				προσεχόμενος
	f	προσέχουσᾰ				προσεχομένη
	n	προσέχον				προσεχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσῐ́σχω, προσῐ́σχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσῐ́σχω	προσῐ́σχεις	προσῐ́σχει	προσῐ́σχετον	προσῐ́σχετον	προσῐ́σχομεν	προσῐ́σχετε	προσῐ́σχουσῐ(ν)
	subjunctive	προσῐ́σχω	προσῐ́σχῃς	προσῐ́σχῃ	προσῐ́σχητον	προσῐ́σχητον	προσῐ́σχωμεν	προσῐ́σχητε	προσῐ́σχωσῐ(ν)
	optative	προσῐ́σχοιμῐ	προσῐ́σχοις	προσῐ́σχοι	προσῐ́σχοιτον	προσῐσχοίτην	προσῐ́σχοιμεν	προσῐ́σχοιτε	προσῐ́σχοιεν
	imperative		πρόσῐσχε	προσῐσχέτω	προσῐ́σχετον	προσῐσχέτων		προσῐ́σχετε	προσῐσχόντων
middle/ passive	indicative	προσῐ́σχομαι	προσῐ́σχῃ, προσῐ́σχει	προσῐ́σχεται	προσῐ́σχεσθον	προσῐ́σχεσθον	προσῐσχόμεθᾰ	προσῐ́σχεσθε	προσῐ́σχονται
	subjunctive	προσῐ́σχωμαι	προσῐ́σχῃ	προσῐ́σχηται	προσῐ́σχησθον	προσῐ́σχησθον	προσῐσχώμεθᾰ	προσῐ́σχησθε	προσῐ́σχωνται
	optative	προσῐσχοίμην	προσῐ́σχοιο	προσῐ́σχοιτο	προσῐ́σχοισθον	προσῐσχοίσθην	προσῐσχοίμεθᾰ	προσῐ́σχοισθε	προσῐ́σχοιντο
	imperative		προσῐ́σχου	προσῐσχέσθω	προσῐ́σχεσθον	προσῐσχέσθων		προσῐ́σχεσθε	προσῐσχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσῐ́σχειν				προσῐ́σχεσθαι
participle	m	προσῐ́σχων				προσῐσχόμενος
	f	προσῐ́σχουσᾰ				προσῐσχομένη
	n	προσῐ́σχον				προσῐσχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεῖχον, προσειχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεῖχον	προσεῖχες	προσεῖχε(ν)	προσείχετον	προσειχέτην	προσείχομεν	προσείχετε	προσεῖχον
middle/ passive	indicative	προσειχόμην	προσείχου	προσείχετο	προσείχεσθον	προσειχέσθην	προσειχόμεθᾰ	προσείχεσθε	προσείχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσέχον, προσεχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέχον	προσέχες	προσέχε(ν)	προσέχετον	προσεχέτην	προσέχομεν	προσέχετε	προσέχον
middle/ passive	indicative	προσεχόμην	προσέχου	προσέχετο	προσέχεσθον	προσεχέσθην	προσεχόμεθᾰ	προσέχεσθε	προσέχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσῖσχον, προσῑσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσῖσχον	προσῖσχες	προσῖσχε(ν)	προσῑ́σχετον	προσῑσχέτην	προσῑ́σχομεν	προσῑ́σχετε	προσῖσχον
middle/ passive	indicative	προσῑσχόμην	προσῑ́σχου	προσῑ́σχετο	προσῑ́σχεσθον	προσῑσχέσθην	προσῑσχόμεθᾰ	προσῑ́σχεσθε	προσῑ́σχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσέξω, προσέξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέξω	προσέξεις	προσέξει	προσέξετον	προσέξετον	προσέξομεν	προσέξετε	προσέξουσῐ(ν)
	optative	προσέξοιμῐ	προσέξοις	προσέξοι	προσέξοιτον	προσεξοίτην	προσέξοιμεν	προσέξοιτε	προσέξοιεν
middle	indicative	προσέξομαι	προσέξῃ, προσέξει	προσέξεται	προσέξεσθον	προσέξεσθον	προσεξόμεθᾰ	προσέξεσθε	προσέξονται
	optative	προσεξοίμην	προσέξοιο	προσέξοιτο	προσέξοισθον	προσεξοίσθην	προσεξοίμεθᾰ	προσέξοισθε	προσέξοιντο
		active			middle
infinitive		προσέξειν			προσέξεσθαι
participle	m	προσέξων			προσεξόμενος
	f	προσέξουσᾰ			προσεξομένη
	n	προσέξον			προσεξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσσχήσω, προσσχήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσσχήσω	προσσχήσεις	προσσχήσει	προσσχήσετον	προσσχήσετον	προσσχήσομεν	προσσχήσετε	προσσχήσουσῐ(ν)
	optative	προσσχήσοιμῐ	προσσχήσοις	προσσχήσοι	προσσχήσοιτον	προσσχησοίτην	προσσχήσοιμεν	προσσχήσοιτε	προσσχήσοιεν
middle	indicative	προσσχήσομαι	προσσχήσῃ, προσσχήσει	προσσχήσεται	προσσχήσεσθον	προσσχήσεσθον	προσσχησόμεθᾰ	προσσχήσεσθε	προσσχήσονται
	optative	προσσχησοίμην	προσσχήσοιο	προσσχήσοιτο	προσσχήσοισθον	προσσχησοίσθην	προσσχησοίμεθᾰ	προσσχήσοισθε	προσσχήσοιντο
		active			middle
infinitive		προσσχήσειν			προσσχήσεσθαι
participle	m	προσσχήσων			προσσχησόμενος
	f	προσσχήσουσᾰ			προσσχησομένη
	n	προσσχῆσον			προσσχησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσέσχον, προσεσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέσχον	προσέσχες	προσέσχε(ν)	προσέσχετον	προσεσχέτην	προσέσχομεν	προσέσχετε	προσέσχον
	subjunctive	πρόσσχω	πρόσσχῃς	πρόσσχῃ	πρόσσχητον	πρόσσχητον	πρόσσχωμεν	πρόσσχητε	πρόσσχωσῐ(ν)
	optative	πρόσσχοιμῐ	πρόσσχοις	πρόσσχοι	πρόσσχοιτον	προσσχοίτην	πρόσσχοιμεν	πρόσσχοιτε	πρόσσχοιεν
	imperative		πρόσσχες	προσσχέτω	πρόσσχετον	προσσχέτων		πρόσσχετε	προσσχόντων
middle	indicative	προσεσχόμην	προσέσχου	προσέσχετο	προσέσχεσθον	προσεσχέσθην	προσεσχόμεθᾰ	προσέσχεσθε	προσέσχοντο
	subjunctive	πρόσσχωμαι	πρόσσχῃ	πρόσσχηται	πρόσσχησθον	πρόσσχησθον	προσσχώμεθᾰ	πρόσσχησθε	πρόσσχωνται
	optative	προσσχοίμην	πρόσσχοιο	πρόσσχοιτο	πρόσσχοισθον	προσσχοίσθην	προσσχοίμεθᾰ	πρόσσχοισθε	πρόσσχοιντο
	imperative		πρόσσχου	προσσχέσθω	πρόσσχεσθον	προσσχέσθων		πρόσσχεσθε	προσσχέσθων
		active			middle
infinitive		προσσχεῖν			προσσχέσθαι
participle	m	προσσχών			προσσχόμενος
	f	προσσχοῦσᾰ			προσσχομένη
	n	προσσχόν			προσσχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσέσχηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέσχηκᾰ	προσέσχηκᾰς	προσέσχηκε(ν)	προσεσχήκᾰτον	προσεσχήκᾰτον	προσεσχήκᾰμεν	προσεσχήκᾰτε	προσεσχήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσεσχήκω	προσεσχήκῃς	προσεσχήκῃ	προσεσχήκητον	προσεσχήκητον	προσεσχήκωμεν	προσεσχήκητε	προσεσχήκωσῐ(ν)
	optative	προσεσχήκοιμῐ, προσεσχηκοίην	προσεσχήκοις, προσεσχηκοίης	προσεσχήκοι, προσεσχηκοίη	προσεσχήκοιτον	προσεσχηκοίτην	προσεσχήκοιμεν	προσεσχήκοιτε	προσεσχήκοιεν
	imperative		προσέσχηκε	προσεσχηκέτω	προσεσχήκετον	προσεσχηκέτων		προσεσχήκετε	προσεσχηκόντων
		active
infinitive		προσεσχηκέναι
participle	m	προσεσχηκώς
	f	προσεσχηκυῖᾰ
	n	προσεσχηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πᾰρᾰπροσέχω (paraprosékhō)

Related terms

• πρόσεξῐς (prósexis)
• προσεκτέον (prosektéon)
• προσεκτῐκός (prosektikós)
• προσέχειᾰ (prosékheia)
• προσεχόντως (prosekhóntōs)
• προσέχω τὸν νοῦν (prosékhō tòn noûn)
• προσοχή (prosokhḗ)
• πρόσοχος (prósokhos)
• προσσχεδιάζω (prosskhediázō)
• προσσχητέον (prosskhētéon)

Further reading

• “προσέχω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προσέχω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• προσέχω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προσέχω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4337 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek προσέχω (prosékhō). See προς (pros, “towards”) and έχω (écho, “I have”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾoˈse.xo/
• Hyphenation: προ‧σέ‧χω
• Old Hyphenation: προσ‧έ‧χω

Verb

προσέχω • (prosécho) (past πρόσεξα, passive προσέχομαι, p‑past προσέχτηκα/προσέχθηκα, ppp προσεγμένος)

1. to watch, observe
2. to watch out, be careful
3. (transitive) to take care of someone
4. (intransitive) to take care

Conjugation

προσέχω   προσέχομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	προσέχω	προσέξω	προσέχομαι	προσεχτώ, προσεχθώ
2 sg	προσέχεις	προσέξεις	προσέχεσαι	προσεχτείς, προσεχθείς
3 sg	προσέχει	προσέξει	προσέχεται	προσεχτεί, προσεχθεί
1 pl	προσέχουμε, [‑ομε]	προσέξουμε, [‑ομε]	προσεχόμαστε	προσεχτούμε, προσεχθούμε
2 pl	προσέχετε	προσέξετε	προσέχεστε, προσεχόσαστε	προσεχτείτε, προσεχθείτε
3 pl	προσέχουν(ε)	προσέξουν(ε)	προσέχονται	προσεχτούν(ε), προσεχθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	πρόσεχα	πρόσεξα	προσεχόμουν(α)	προσέχτηκα, προσέχθηκα
2 sg	πρόσεχες	πρόσεξες	προσεχόσουν(α)	προσέχτηκες, προσέχθηκες
3 sg	πρόσεχε	πρόσεξε	προσεχόταν(ε)	προσέχτηκε, προσέχθηκε
1 pl	προσέχαμε	προσέξαμε	προσεχόμασταν, (‑όμαστε)	προσεχτήκαμε, προσεχθήκαμε
2 pl	προσέχατε	προσέξατε	προσεχόσασταν, (‑όσαστε)	προσεχτήκατε, προσεχθήκατε
3 pl	πρόσεχαν, προσέχαν(ε)	πρόσεξαν, προσέξαν(ε)	προσέχονταν, (προσεχόντουσαν)	προσέχτηκαν, προσεχτήκαν(ε), προσέχθηκαν, προσεχθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα προσέχω ➤	θα προσέξω ➤	θα προσέχομαι ➤	θα προσεχτώ / προσεχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προσέχεις, …	θα προσέξεις, …	θα προσέχεσαι, …	θα προσεχτείς / προσεχθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προσέξει   έχω, έχεις, … προσεγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … προσεχτεί / προσεχθεί   είμαι, είσαι, … προσεγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προσέξει   είχα, είχες, … προσεγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … προσεχτεί / προσεχθεί   ήμουν, ήσουν, … προσεγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προσέξει   θα έχω, θα έχεις, … προσεγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … προσεχτεί / προσεχθεί   θα είμαι, θα είσαι, … προσεγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πρόσεχε	πρόσεξε	—	προσέξου
2 pl	προσέχετε	προσέξτε	προσέχεστε	προσεχτείτε, προσεχθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	προσέχοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας προσέξει ➤		προσεγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	προσέξει		προσεχτεί, προσεχθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Τhe passive perfective forms in "-χθ-" are more formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αξιοπρόσεκτος (axioprósektos, “noticeable”)
• απρόσεκτος (aprósektos, “careless”)
• απροσεξία f (aprosexía, “carelessness”)
• προσεγμένος (prosegménos, participle)
• προσεκτικός (prosektikós, “careful”)
• προσοχή f (prosochí, “attention”)